300% geven, 100% krijgen en 50% volbracht

De helft! Ik zit al op de begeerde grens van vijftig procent. Vijftig tinten snelheid, want laat ik wat clichés uit de kast halen: de tijd vliegt, het lijkt wel gisteren dat ik met Clinton wegreed en ik zit helemaal in een oranje-blauwe roes. Maar 50 procent op de teller, betekent ook nog dat ik 50 procent te gaan heb!

Chasteuil Provence

Beginnend bij het begin: het is nog puur genieten hier! Het landschap waarin ik deze zomer mag leven blijft me elke dag verbazen. Als je met je slaperige kop en je toilettas in je hand ’s morgens naar de douche loopt en ziet tussen wat voor een bergen de camping ligt, dan krijg ik er alleen maar een mega glimlach van. Ook heb ik het veel te goed getroffen met mijn collegaatje Lou en de campingbazen! Ze voelen aan als mijn Franse familie, zo opgenomen ben ik in het gezin en de camping. Eten doen we vaak samen en een campingbaas die je met een high five begroet en zegt dat hij zo blij met je is. Waar vind je het nog?

Martelpad

Vrije tijd heb ik relatief veel en die benut ik dan ook optimaal. Vorige week mocht ik bijvoorbeeld mee met campinggasten die me op sleeptouw namen over het Martélpad; vijf uur lang klimmen en klauteren door de grootste kloof van Europa. Over rotsen springen, door kilometerslange grotten lopen en over een kleine richel lopen met een giga afgrond op één voetstap naast je: I did it! Na elke bocht kreeg je een cadeau van een vergezicht en wat voelde ik me stiekem cool dat ik het deed. Zo’n held ben ik namelijk niet echt (goh!), maar toch even mooi op een paar sportschoentjes die kloof beklimmen, nu jullie weer! Ook heb ik met de tante van Lou en haar gezin gegeten bij een fantastische crêperie in Bourdon met uitzicht op de kloof waar ik een paar dagen daarvoor had gelopen. Kippenvel kreeg ik van het uitzicht. “Wat je daar ziet is adembenemend en niet te omschrijven in woorden of foto’s”, zei ouwe globetrotter Mitchel.

Mitchou

Om terug te komen op vorig jaar: mijn naam! Nadat Bardt ermee ging klooien, is dit niet echt opgehouden tijdens mijn loopbaan bij Team4Animation. Vorig jaar varieerde het van Sjoost tot Mietsj. Dit jaar sta ik op de camping bekend als MitschMitsch of Mitchou. Zo sta ik zelfs aangegeven in de receptie als medewerker (stiekem best grappig). Volgend jaar doop ik mezelf gewoon om tot iets heel simpels voor al die Fransen zoals Pierre of Jean-Paul. Kijken hoe dat uitpakt.

Pindakaas

Ondertussen draait de miniclub als een malle, zit het zwembad bommetje vol bij onze activiteiten en voelden Lou en ik ons ware fotomodellen tijdens de Minidisco in Pyjama. De hele camping was leeggelopen naar onze ‘Starplace’, waarna we allemaal de minidisco in, nou gok eens, pyjama deden! Ook heeft augustus zijn ingetreden gedaan, wat ervoor zorgt dat het aantal Nederlandse kentekens plaats moet maken voor de witte Franse nummerborden. M’n favoriete gezinnen zijn teruggereden naar het land der aardappelen en Calvé Pindakaas en terwijl ik dit tik, is het 32 graden schoon aan de haak. Nog negentien dagen te gaan. Dat klinkt als niks, en is het eigenlijk ook niet. Werkelijk waar bizar dat de tijd zo kan vliegen. Maar je weet wat ze zeggen: time flyes when you’re having de zomer van je leven.

Ik ga schatzoeken met twintig gillende kids, tot snel!

Mitch