Afdwalen

Tik, tik, tik.

Mijn gedachtes gaan overal heen. Overal, behalve naar het college waar ik eigenlijk naar zou moeten luisteren.

Naar hoe ik vandaag precies twee jaar geleden zat te ploeteren boven mijn eindexamens. Naar hoeveel er is veranderd sinds die tijd.

Tik, tik, tik.

Mijn oogleden worden steeds zwaarder. Misschien wil ik wel huisarts worden. Zal ik straks een saucijzenbroodje halen bij De Pitstop?

Ik kijk naar buiten. Nog maar 7 weken en 3 dagen, dan ben ik daar elke dag. Dáár, met mijn gezicht in de zon en mijn haren in de wind – mijn haren, die ik overigens afgelopen zaterdag iets te kort heb laten knippen.

Frankrijk.

En of ik nog niet genoeg was afgedwaald, reis ik in gedachten al af naar de Elzas. Zal ik mijn fiets meenemen? Ik moet nog dansjes oefenen. Gedachteloos zoek ik de ondertussen door mij al zeker tientallen keren bekeken filmpjes op. Ik ben nog maar een muisklik verwijderd van de melodieuze klanken van de Soca Soca, tot ik ruw uit mijn dagdroom wakker word geschud.

‘’Can somebody tell me some other types of cardiomyopathies? Perhaps you, ma’am, on the first row?’’

Ik schrik. Wat-zei-die? Gelukkig merk ik al gauw dat niet ik, maar mijn buurvrouw om een antwoord gevraagd werd.

Even voorstellen

Oh ja. Me voorstellen – dat zal ik maar eens doen.

Ik ben Sanne, de achternaam is Kox met kaa-oo-iks, 18 jaar en momenteel ben ik alweer aan het einde van mijn tweede jaar van de studie geneeskunde in Utrecht aanbeland.

Mijn hobby’s?

Naast een grote passie voor Frankrijk en geneeskunde studeren hou ik ook erg van zingen en acteren. Sporten is alleen niet echt mijn ding, of zeg maar gerust: echt niet. Ik hou trouwens ook heel erg van kletsen met mijn huisgenoten. Ik woon in een mannenhuis, dat wil zeggen dat ik met een vrouw sterk het moet opnemen tegen vier mannen. Maakt het stiekem eigenlijk wel hartstikke gezellig.

Sinds ongeveer een jaartje woon ik in het idyllische Utrecht. Daarvoor woonde ik bij mijn ouders in Zwolle – ook mooi, maar er valt niet te tippen aan me stadsie. Nu ga ik natuurlijk niet echt in Frankrijk wonen, maar toch voelt het wel weer een beetje als een kleine verhuizing.

‘’Sanne, je valt in slaap!’’

Toch weer afgedwaald, shit. Lang leve mijn lieve vrienden, want een dutje zit er met het tentamen eind deze week niet in. Nog even doorbijten – over tien minuutjes kan ik vast een voorproefje nemen op deze zomer door in de Nederlandse koude wind te gaan staan.

Tot ik een blik naar buiten werp en zie dat het regent – ach, gelukkig zijn die zeven weken zo voorbij.