Afscheid nemen bestaat niet?

Morgen is het zo ver, mijn avontuur in Frankrijk gaat beginnen! Aangezien ik zo snel al wegga heb ik al afscheid genomen van sommige mensen. Maar hoe doe je dat eigenlijk? En is dit wel afscheid nemen aangezien ik maar twee maanden wegga? Ik zal jullie meenemen in mijn logica omtrent het afscheid nemen.

Hoe je het beste afscheid kan nemen is voor iedereen persoonlijk. Voor mij zijn er bepaalde categorieën/groepen mensen waar ik afscheid van neem. Allereerst zijn er de kennissen, ten tweede vrienden, ten derde familie en tot slot laat ik mijn vriend twee maanden achter in Nederland. Ja dat klinkt dramatischer dan het is.

Allereerst het afscheid nemen van kennissen, deze vond ik persoonlijk het minst lastig. Dit zijn mensen waar je vaak het standaard: Hé hoe gaat het gesprekje hebt en dan beide weer vrolijk verder gaat met wat je aan het doen bent. Goede kennissen gaf ik een knuffel en wenste ons beide een goede vakantie.

Dan vrienden, de mensen met wie ik altijd graag tijd doorbreng. Zeker het afscheid nemen van mijn hechte vrienden vond ik zwaar. Gelukkig is er een oplossing voor: afscheidsfeestjes. Een moment waarop iedereen even samenkomt en beseft dat je weggaat. Zo ben ik gaan barbecueën, in de regen nota bene, met een groep vrienden.  En met je beste vrienden zal ik een moment apart afspreken. Dat heb ik ook gedaan.

En dan het afscheid nemen van familie. Familie die ik niet vaak zie was niet echt lastig, aangezien ik die vaker wel twee maanden niet zie. Mijn naaste familie en de familie van mijn vriend vond ik wel erg lastig. Al zijn mijn broertje met lichaam vol met gierende puberteit dat het hem allemaal niks kon schelen, mijn eerste reactie: Nou mij wel dus knuffel mij! Hier kon hij wel mee leven. Het afscheid met mijn mamma vond ik wel lastig. Ik ben altijd erg hecht geweest met mijn moeder en samen hebben we de grootste lol. Echter heb ik weinig gedaan aan het afscheid van mijn moeder, dit kwam vooral omdat we beide erg druk waren. Een tip van mij is dan ook: neem even de tijd samen. Loop een blokje om of drink samen even wat koppen thee. Het meest bijzondere afscheid was die met het oudste zusje van mijn vriend. In de tijd dat ik in Frankrijk zit stapt zij in het vliegtuig naar Chili om daar een jaar lang les te volgen. Haar zie ik dus echt een jaar niet. Een paar dikke knuffels en awkward glimlachen later hadden we afscheid genomen. Dat was het, tot over een jaar.

Afscheid nemen doet iedereen op zijn eigen manier

En dan tot slot, het afscheid nemen van mijn vriend. Allereerst ben ik heel erg blij dat hij mij dit avontuur gunt. En dat we deze maand hebben geleefd als goden. We zijn meerdere keren uiteten geweest en trakteren onszelf net iets te vaak op ijs van de ijssalon. Maar dit zijn wel de dingen die helpen. Breng nog even wat extra tijd met elkaar door. Daarnaast is het belangrijk om goede afspraken te maken, al geldt dat in het algemeen. Zorg ervoor dat het duidelijk is dat je misschien niet elke dag contact kan hebben en spreek anders een moment af waarop je even contact met elkaar of je familie hebt.

Kortom afscheid nemen doet iedereen op zijn eigen manier. Dit is mijn zienswijze op het nemen van afscheid en geef ik enkele tips. Mocht jij iets anders fijn vinden, dan moet jij dat zeker doen! Maar gelukkig is het afscheid nemen maar van een korte duur, want over twee maanden ben ik toch al weer terug. Gelukkig dan wel met een fantastische nieuwe ervaring rijker!