Het allerlaatste weekje Nederland

Mijn laatste weekje in Nederland. Het klinkt zo vreselijk tragisch, alsof ik nooit meer in mijn eigen bedje zal slapen. Maar over twee maanden (acht weken, zestig dagen) ben ik alweer onderweg naar huis, om gewoon weer in Leiden de collegebanken in te duiken. En toch, het zijn wel twee maanden waarin ik zo ongeveer het grootste avontuur van mijn leven aanga – animatiewerk. Eerst nog even dat laatste weekje Nederland vol maken.

Mentale voorbereiding was ik al sinds januari mee bezig, maar sinds enkele dagen ook eindelijk de ‘echte’ voorbereiding. Met een to-do list in de hand ging ik aan de slag om niet als een verloren vogeltje aan te komen dwarrelen in Frankrijk. Nummer één op de lijst? De tandarts bellen om de halfjaarlijkse afspraak in juli af te zeggen (tragisch, tragisch). Nu ben ik iemand die heel zenuwachtig wordt van belletjes, dus ik vond dat eigenlijk enger dan zometeen twee maanden duizend kilometer weg van huis te zijn. Maar na enkele dagen uitstellen is het toch gelukt: tot januari, meneer tandarts!

Wat doen we nog meer in de laatste week? Tassen inpakken! Nu ging dit gelukkig best makkelijk, want, praise the Lord, ik word met de auto gebracht. Ik heb echt respect voor collega’s die alles wat ze nodig hebben in 1,5 koffer weten te krijgen. Wat ook makkelijk ging was afscheid nemen – gewoon inbeelden dat je elkaar over ongeveer 85000 minuten weer ziet (dit geldt ook voor stroopwafels)!

Finding Dory!

De rest van de allerlaatste voorbereiding? Handboek lezen, programma’s bekijken, piekeren over of er wel materialen zijn en of aquagym geen afgang gaat worden, dansen, heerlijk chagrijnige Franse film kijken, onmisbaar Nederlands voedsel inslaan, blogje in elkaar typen, mijn allerbeste Frans aangezwengelen voor een mail naar de camping, nog snel 2x rijlessen én naar de première van Finding Dory gaan (het allerbelangrijkste).

Morgenochtend vroeg ga ik weg, dus het liefst zou ik lekker lang slapen vanavond. Maar helaas, mijn school vond het nodig om de vakinschrijving voor volgend jaar te openen om middernacht. Met wachtlijsten voor de leukste vakken en 280 concurrenten die zich ook willen inschrijven in het vooruitzicht wordt het toch een kort nachtje. Toch is een toekomstige animatrice overal op voorbereid en slaagde ik er toch nog in om een heerlijk middagslaapje te doen. Old habits die hard!

Dat was mijn laatste weekje Nederland! Tot de volgende keer, vanuit het zonnige Frankrijk!