Camping? Vakantiedorp!

Camping Le Sérignan Plage kun je geen camping meer noemen. Ik begrijp nu waarom het ook de titel ‘vakantiedorp’ heeft gekregen.

Naast het feit dat de camping zelf al enorm (en dan bedoel ik ook echt enorm) groot is, heeft het alle faciliteiten van een klein dorp.

Laten we beginnen met de miniclub. Inderdaad, mijn afdeling. Je zou het kunnen zien als een tweemaal daagse kinderopvang. Vervolgens biedt de camping een hoop faciliteiten. Er is een winkelstraatje hier met een bakker, slager, viswinkel, supermarktje en, houd je vast, een kapper. Precies, dat dacht ik ook. Voor alle leeftijden zijn er overdag activiteiten. Voor de luie mensen (lees: mensen die echt vakantie vieren) hebben we het strand, een nagebouwd Romeins rijk met zo’n honderd zonnebedjes, aparte zwembaden en twee mooie restaurants met een bar. Voor de fanatiekelingen (lees: men die hun oude structuur niet kan loslaten) is er een fitnesszaal en kun je elke dag meedoen met sportlessen.

Zucht. Ik wil hier wel wonen. Maar dan geef ik wel de voorkeur aan een dagje strand. Jammer dat ik hier maar heel even ben. Ik ben ontzettend druk met activiteiten, repeteren en voorbereiden. Maar het is het waard!
Over een paar dagen vertrek ik alweer naar huis. Ik ga het campingleven nog missen. Ja, zelfs de douche hier. Maar vooral de altijd vrolijke kindjes, het zonnetje (die niet altijd doorkwam, maak je geen zorgen) en de gezellige collega’s. Dat ik thuis weer volop aan de bak moet verdring ik maar even voor het gemak. Vive la France!