Vive la Couhé

Bonjouur! Sorry, mijn goede voornemen om één keer in de twee weken een blog te schrijven is compleet mislukt. Inmiddels zitten mijn vijf weken op ‘Camping Les Peupliers’ er al bijna op. Aankomende zondag vertrek ik naar Spanje om daar nog een weekje te werken aan de Costa Brava. (Hihi ja, ik ben ook jaloers op mezelf). Ik ga proberen om de afgelopen vier weken in deze blog samen te vatten voor jullie.

Bingo

De eerste week was helaas niet de enige week waarin alles niet helemaal soepel verliep. Ik ben er bijvoorbeeld achter gekomen dat bingo nog niet helemaal mijn ding is. Op de één of andere manier gaat er ALTIJD iets fout tijdens een bingo avond. Zo heb ik een keer alle ballen op de grond laten vallen, de slappe lach gehad in de microfoon en toen ik het kaartje van iemand wilde controleren via een foto op mijn telefoon, werd ik gebeld door mijn moeder. Vervolgens kon ik ook nog niet ophangen (Iphone hé), waardoor de hele zaal moest wachten totdat mijn moeder was gestopt met bellen. Voordeel is dat dit allemaal wel heel erg lachwekkend was voor de gasten.

Naast werk

Gelukkig heb ik wel steeds meer mijn plek gevonden hier. In de afgelopen 4,5 week heb ik ontzettend veel leuke mensen leren kennen. Ook heb ik zelfs zonder auto veel dingen in de buurt kunnen zien dankzij campinggasten en collega’s. Campinggasten hebben mij op mijn vrije dag meegenomen naar Futuroscope. Dit is een park in de buurt met allemaal 4D films en shows. Mijn collega heeft mij laten inzien dat de supermarkt in Couhé inderdaad klein is voor Franse begrippen. Ook heeft ze mij Poitiers laten zien en me voorgesteld aan haar vrienden. Afgelopen week kwam mijn beste vriendin met haar moeder mij een weekje bijstaan op de camping. Met hen ben ik ook een ochtend naar Poitiers geweest, heb ik een ochtend geklommen in een klimpark en zijn we een dagje naar de Franse Apenheul geweest. Het was héeerlijk om weer even een bekend gezicht te zien. Helaas zijn ze maandagochtend weer naar Nederland vertrokken.

De tijd vliegt hier echt voorbij. Over vier dagen moet ik deze camping alweer verlaten. Mijn Frans wordt steeds beter. Ik kan nu zelfs in een wat grotere groep mensen de helft van de gesprekken verstaan! Dat is echt een hele prestatie voor mij. Communicatie met de Franse kinderen en campinggasten gaat ook steeds beter. Helaas word ik wel steeds uitgelachen om mijn ‘schattige’ accent…Dat ga ik er denk ik nooit uitkrijgen. Ik heb bij bijna elke activiteit een vast clubje kinderen dat er elke keer is. Het is heel erg leuk om te zien dat er steeds weer nieuwe vriendengroepen ontstaan onder de kinderen (dankzij de animatie natuurlijk).

Dit was dan blog nummer twee met ‘een beetje’ vertraging. Ik ga me maar snel mentaal voorbereiden op de bingo avond!

Bisous,

Naomi

Soirée dansante

Fun Forest