Campings en campingbazen: ze zijn allemaal verschillend

Dag allemaal, mijn naam is Bonnie, ik ben 24 jaar, afstuderend studente Bedrijfscommunicatie en ooit wil ik met mijn geliefde een Franse camping beginnen. Toen ik vijf jaar was en samen met mijn kleine broertje op de Franse camping ‘cinq croissants et une baguette’ bestelde wist ik het zeker: ik hield van Frankrijk. De vakanties zijn inmiddels verruild voor werken op de camping…inmiddels al vijf seizoenen. Vijf zomers en zes verschillende campings plus hun eigen karakteristieke campingbazen. Mooie ervaringen met vele ups en downs die jullie ook allemaal mee gaan maken. Hieronder kun je lezen wat ik per camping zoal heb meegemaakt.

Camping 1: een campingdorp van 140 hectare met een groot meer. De campingbaas van deze camping was mij er eentje.
Deze camping lag in een dal en om naar het meer te gaan moest je een steile heuvel af. Wij gingen lopend, de baas had zo zijn eigen manier. Op dag één kwam hij met zijn quad naar beneden gereden. Dag twee kwam hij met de Mercedes, dag drie met de motor, dag vier met de scooter en dag vijf met een golfkarretje. Later snapte ik wel waarvan hij zijn dikke buik kreeg. Deze baas had meer tijd voor de apéro dan voor zijn personeel en zag je weinig. De belangrijkste les hier was: maak je geen zorgen als je de baas niet altijd ziet. Als er wat aan de hand is, dan hoor je het heus wel. Geen nieuws is goed nieuws.

Camping 2: deze camping was 2 hectare, zo ongeveer de grootte van mijn achtertuin die ik niet heb. Het regende hier van mei t/m juli, zodat mijn tent meerdere malen overstroomde (de tent stond onderaan een bergje) en ik ging hier weg met meer spierballen dan Arnold Schwarzenegger en Sylvester Stallone bij elkaar. Nee, dit was niet de leukste camping en ja, ik wilde graag naar huis.
Maar ik heb doorgezet, vier maanden lang en ben er sterker uitgekomen (letterlijk en figuurlijk).

Camping 3: showavonden, drie uur durende pétanque wedstrijden en gefilmd worden voor Campinglife. De campingbaas van deze camping was echt een baas. Altijd vriendelijk en in voor een grap. Maar vergeet niet, hoe amicaal je ook met de baas bent, je baas blijft je baas! Vooral in Frankrijk is dit erg belangrijk. Ook is mijn Frans hier met sprongen vooruit gegaan. Is jouw Frans niet zo goed? Wees niet bang. Iedereen maakt fouten (ik zei ooit eens dat ik het varken (cochon) kwam halen i.p.v. de borg (caution) oeps). Tip: praat veel met kinderen! Daarvan leer je echt het meest, omdat zij vaak basiswoorden gebruiken. Niet geheel onbelangrijk: jouw baas waardeert het ECHT als jij Frans spreekt.

Camping 4: hier werkte ik de zomer van 2012 met twee andere Team4Animationers. Een klein team, veel Nederlanders en heel veel kindjes! De baas en de bazin waren als water en vuur. Zij statig, deftig, streng. Hij fietsend over de camping, iedereen begroetend en ontzettend aardig tegen ons. Met de bazin liep het dan ook de eerste weken nogal stroef, maar je moet allemaal water bij de wijn doen om het goed te laten verlopen. Gelukkig hebben we het seizoen mooi kunnen afsluiten.

Camping 5: op deze camping heb ik twee weken ingevallen. Helaas viel ik naast het invallen ook van de trap, waardoor ik in de animatie de bekende 300% zittend op een stoel moest geven. Op deze camping heerste een zware mannen cultuur. Een mannelijke baas die de camping runde met zijn zoon, klusjesmannen, animatiemannen, barmannen. Het testosteron vloog je om de oren. Daar sta je dan als vrouw. Een tip: laat je vooral niet gek maken. Vrouwen zijn toch beter 😉

Camping 6: Het seizoen van 2013 heb ik af gemaakt op een kleine camping in de Drôme.  Als ik tegen jullie zeg dat ik eind augustus huilend afscheid heb genomen zegt dat wel genoeg. De campingbaas was de vriendelijkste man van de wereld, vier keer per week aten we met het hele personeel samen, elke week was er wel weer een jongetje van 5 verliefd op mij en de splashdance was hier een groot succes. Op deze camping was weinig en ik werkte als enige Team4Animation, maar ik heb er zelf veel van gemaakt, waardoor dit een van de leukste zomers van mijn leven was! Mijn tip hierbij is: schrik vooral niet van het alleen werken op de camping. Je krijgt er zoveel voor terug. Misschien lijkt het eng, maar alleen ben je nooit: je krijgt een geweldige band met het campingpersoneel en de gasten.

Kortom: waar je ook terecht komt, met wie en hoe: je bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. Wees altijd vriendelijk, netjes en respectvol naar de baas en dan nu hup: OP NAAR DE ZOMER VAN JE LEVEN!