Chilling between the activities!

Ook al is animeren een drukke job, het is nooit dag vullend. Zeker niet als je de enige animatrice op een camping bent, zoals ik. Dan wordt er namelijk van je verwacht dat je gemiddeld drie activiteiten per dag organiseert, wat betekent dat je de overige tijd vrij bent. Als je met meerdere in een animatieteam zit geldt hetzelfde, omdat je de activiteiten verdeeld. wat doe je dan op de momenten dat je niet hoeft te animeren en even rust hebt?

Half 9

Een gemiddelde dag begon voor mij om half 9. Dan stond ik op, trok mijn sportspullen aan, dronk een kop koffie en rende ik naar de receptie. Daar trof ik de meest fanatieke ouders van de camping aan. De eerste activiteit op de planning was namelijk: hardlopen!
En nee, dat is niet hardlopen zoals we dat in Nederland gewend zijn. Op een suf geasfalteerd weggetje met een enkele koe die je raar aankijkt. Hardlopen in de Dordogne staat gelijk aan een bijna-dood-ervaring. In het gebied waar mijn camping stond is het na een halve kilometer namelijk onvermijdelijk om de bergen in te gaan. En de bergen in Frankrijk zijn niet voor de poes. Je kunt je voorstellen dat ik tussen mijn ochtendactiviteit en middagactiviteit dus vooral aan het bijkomen en uitrusten was.

Knutselen

Activiteit nummer twee was vaak een knutselactiviteit of een spel. Dit nam twee uurtjes in beslag, dus daarna had ik een hele middag om te relaxen. Vaak ging ik dan een rondje wandelen met muziek aan, of wat kletsen met mijn buren. Dit was het moment dat de temperatuur op zijn hoogst was. Veel kinderen lagen dan in het zwembad of waren van de camping af om aan zee te chillen. Als ze dan rond zeven uur ’s avonds weer terug waren stond ik klaar met een leuk voetbal-/jeux-des-boules-/of volleybaltoernooi!

Vijftig

Die toernooitjes vergden bij mij nogal wat energie, omdat ik niet zo’n organisatietalent ben. Vijftig kinderen die allemaal in de poule mee wilden doen; dan was voor mij de eerste weken echt een opgave. Wel had het altijd een goede afloop en gingen de meeste kinderen met een moe maar tevreden snoetje hun campingbedje in. En ik ook. Want rond een uur of tien koelde het af en dan was er niks fijner dan lekker op bed nog een boek te lezen of film te kijken. Ook zat ik dan vaak bij de wifi-spot. Overdag zat die namelijk vol met (vooral) ouders en kinderen, zodat ik altijd wel afgeleid raakte met mensen aan het kletsen was. Een uurtje of tien was daarom het ideale tijdstip om even rustig het thuisfront op de hoogte te stellen van alles wat ik had meegemaakt.

Iedereen vult zijn vrije tijd anders in. Voor mij werkte dit goed, iemand anders heeft misschien meer rust nodig of is juist actiever. Na ongeveer twee weken krijg je door wat voor jou werkt!