Ciao, cia cia cia ciaooooo

Bongiorno, come esta!

Inmiddels heeft mijn stokbroodavontuur 2.0 mij gebracht naar Polezza, aan het meer van Lugano, net over de grens van Zwitserland.
Als het goed is hebben jullie mijn jaloursmakende foto’s op Instagram en Facebook al gezien :-).

Het avontuur startte toen Nina en Zaïda op dinsdag in het mooie Limburg aanbelden. Wij gingen Zaïda naar haar camping brengen aan het Gardameer.
Na 11 uur rijden, veel tunnels, lopen apengapen naar de mooie bergen in Zwitserland, het zweet en blaren op mijn handen van het rijden door Italie (die hebben zeg maar, hun eigen Italiaanse rijstijl), kwamen we aan bij het mooie blauwe water en de schattige oranje daken. What a view!
Na onze buikjes hebben gevuld met een (duhh) echte Italiaanse pizza, ging het lichtje al snel bij ons uit.

Samen met Nina hebben we 2 dagen getourd rondom het Gardameer (en even in rond gespetterd) en bezochten we de campings waar onze animatrices en animateurs zaten.
De vrijheid die je hebt om in de auto te stappen, persoonlijke gesprekken te voeren met de animateurs, ze te coachen en stimuleren vind ik heerlijk!
Op de meeste campings is de start goed gegaan en kunnen ze niet wachten op de kids, want Nederland heeft pas vanaf aankomende week vakantie en het is rustig, en bij sommige gaat de start wat langzamer.

En daar ben ik voor.
We hebben de mooiste route die ik heb meegemaakt, gereden vanuit Zwitserland naar Italie, links de donkergroene rotsige bergen, rechts het blauwe heldere water en de gekleurde dorpjes tussendoor geeft een mooi uitzicht tijdens het rijden (lees: we waren verliefd!).

Ik ben nu dus op deze mooie plek om de animatrice op weg te helpen.
Het is de bedoeling dat ik t/m maandag blijf en daarmee heb ik dus 5 dagen om haar te laten ontplooien, zelf intiatieven te laten nemen en met goede ideeen aan te komen. Zelf sta ik op de achtergrond. Je kunt de situatie het beste zien als mij in de rol van souffleur, de animatrice in de hoofdrol, de camping als podium en de camping in de rol van publiek.
Het is leuk om te zien hoe je iemand kan laten groeien, zich zelfverzekerder laten voelen of een steuntje in de rug kan geven.

Naast het harde werken is ontspanning ook belangrijk, en als ik heel eerlijk ben… Met mijn dikke tenen in Lago di Lugano, zonnetje op mijn gezicht en een strawberry mojito is het hier heel goed te vertoeven in goed gezelschap!

En voor nu, see you next time!
Zoals ze hier zeggen, ciao, cia cia cia ciaoooooo!

Stokbrodenteller: 0
(ik mag strakjes nog wat inhalen in France…)