Comment? Quoi? Huh?

Toen ik als enige Nederlander op een Franse camping ging werken was ik natuurlijk gedwongen om Frans te praten. Zeker goed om de taal te leren, maar dit gaat ook gepaard met wat taalblunders. Speciaal voor jullie heb ik daarom mijn top 7 gemaakt van mijn taalblunders (omdat een top 5 niet genoeg was):

7. Le, la hoe?

Waar wij (gelukkig!) in het Nederlands geen last van hebben, moet je in het Frans je hersenen voor kraken. Mannelijke en vrouwelijke woorden. Want hoe duidelijk de regeltjes mogen zijn, ik struikelde er de hele tijd over. Ik haalde mannelijke en vrouwelijke woorden compleet door elkaar. En dan is het maar gokken en hopen.

6. Ennuyer en essuyer

Ja, deze twee woorden. Die haalde ik dus ook altijd door de war. Eerlijk gezegd weet ik nu niet eens zeker wat welke betekent. In ieder geval betekent een van de twee vervelen en de andere proberen. Je raadt het dus al, telkens als ik het woord ‘proberen’ gebruikte in mijn spelletjes uitleg of tijdens gesprekken, verving ik dit woord heel vaak door ‘vervelen’. Dit bracht fronsende gezichten en lachende kinderen met zich mee.

5. Getallen

Tellen, in het Frans niet zo makkelijk als in het Nederlands. Laten we zeggen dat tot en met de 60 alles nog wel een beetje te vatten is, maar op een gegeven moment wordt het een hele rekensom. Bijvoorbeeld achtennegentig, in het Frans wordt het al snel quatre-vent-dix-huit. In het Nederlands vertaald is dit : vier keer twintig plus achttien. En met kloktijden gaan de Fransen ook gewoon door met tellen na twaalf uur. Twee uur smiddags is veertien uur. Niet gek dat mijn baas me raar aankeek toen hij vroeg hoe laat mijn trein ging. Want ik zei quarante (40) in plaats van quatorze (14).

4. Bonjour, avec Romy!

Als we in het Nederlands de telefoon aan nemen is het vrij normaal dat we zeggen: ‘Hallo/ goedemiddag met …. ‘ . Nou dat doen we dus even niet in andere talen. Toen ik met mijn allerbeste Frans een kanobedrijf opbelde en vrolijk riep:’ Bonjour, avec Romy!’

Kwamen de aanwezige Fransen niet meer bij van het lachen.

3. Golfkarretjes tramalant

De communicatie tussen mijn campingbaas en mij liep niet altijd even soepel. Zoals sommigen misschien in een van mijn eerste blogs hebben gelezen was er een miscommunicatie over of ik een rijbewijs had (die ik nog niet heb). Vrolijk riep ik op al zijn vragen ‘oui!’ Dus hij nodigde me uit om gelijk weg te rijden in het golfkarretje van de camping. Het voelde aan als een kart dus ik trapte gelijk vol het gas in, en toen kon ik de rem niet meer vinden. Dus daar gingen we, vol het tuintje van de receptie in. Geen zorgen, niemand raakte gewond en de geraakte bloempjes stonden na twee weken al weer te bloeien.

2. Santé!

Gedurende mijn twee maanden in Frankrijk zijn er natuurlijk aardig wat niezende mensen voorbij gekomen. En ik heb mijn eerste maand tegen iedereen die nieste ‘santé!’ (gezondheid) geroepen. Niet wetende dat de Fransen dit alleen zeggen als ze het glas heffen. Ik begon de Fransen erg onaardig te vinden aangezien nooit iemand me bedankte en ik alleen maar raar kijkende gezichten kreeg. Tot een van mijn miniclub kids lachte en mij erop wees dat we in Frankrijk ‘ à tes souhaits’ zeggen.

1. Welke ‘chat’?

Dit mag ik toch wel een beetje mijn ergste blunder noemen deze zomer. Tijdens de miniclub als we aan het kleien of tekenen waren kwamen er zoals altijd weleens ongeïnspireerde kinderen bij me die niet wisten wat ze moesten maken. Mijn campingbaas stond gezellig naast me te kijken hoe de kinderen bezig waren en al snel kwamen de eerste kinderen al bij me : ” qu’est ce que je peux faire? ” en dan antwoordde ik meestal:’ peut-être un chat!’ Ja een kat ja, maar t ligt hem maar weer net in de uitspraak wat je ermee bedoeld. Wat overigens vaak fout gaat in het Frans. Want spreek je de ‘t’ niet uit, bedoel je gewoon een poes, het dier zoals we hem allemaal kennen. Maar spreek je de ‘t’ uit, dan bedoelen we ook wel een poes, maar meer het vrouwelijke geslachtsdeel. Oeps ja, mijn baas kon er gelukkig wel om lachen, hoewel hij me eerst raar aankeek, en de kinderen hebben ook allemaal gewoon een kat gemaakt, zo eentje met een staart en vier poten.

De komende vier maanden ben ik aan het werk in het Franstalige gedeelte van Zwitserland, en zal mijn uiterste best doen deze taalfouten in ieder geval niet meer te maken.

Bisous!