Trois, deux, un: Frans verbeteren

Deze blog gaat over hoe ik het heb ervaren om mijn Frans te verbeteren deze zomer. Een grote uitdaging, want het begin ging niet zonder slag of stoot. Gelukkig kwam het uiteindelijk meer dan goed, benieuwd geworden?

Een goed begin…

De eerste dag dat ik aankwam, verstond ik er helemaal niks van. Alles ging langs me heen en iedereen begon in het Engels tegen me te praten. Ze dachten dat ik geen Frans kon en daardoor dacht de campingbaas erover om me weg te sturen, gelukkig gaf ik met mijn lieve glimlach 300% en daarom wilde hou me toch houden, heel fijn! Ondertussen vroeg ik mezelf iedere dag af: ‘Waar is die basiskennis van me gebleven?’ Ik had toch zeker vijf jaar Frans gehad op school… Langzamerhand begon het een beetje te komen. Je moet wel; kinderen spreken alleen Frans en niet alle Fransen spreken Engels maar ik bleef ontzettend bang om daadwerkelijk te praten. In mijn hoofd wist ik wel wat ik ongeveer moest zeggen maar mijn mond werkte niet mee. Op de camping was er een night bar: drie keer in de week met alle collega’s en wat campinggasten drankjes en dansjes doen. Dit hielp mij heel erg over mijn angst heen want na een glaasje denk je er veel minder over na en dan komt het gewoon.

Verschillende fases

Ik ben verschillende fases doorgelopen. In de eerste fase had ik geen idee van wat er om mij heen gezegd werd. Tijdens de tweede fase begreep ik het als mensen langzaam maar dan ook heel langzaam (jemig wat praten die Fransen toch snel) face to face iets tegen me zeiden. Met de derde fase begon ik uitgebreidere antwoorden te geven en kreeg ik de context van groepsgesprekken door. In de vierde fase gingen de gesprekken één op één aardig vloeiend en kreeg ik nog wat duidelijker mee wat eromheen gezegd werd. Tijdens de vijfde en daarmee laatste fase kon ik zelfs meepraten in groepsgesprekken als ik zin had en zong ik half Franse liedjes mee.

Frans verbeterd

In de laatste week speelde ik zelfs een woordspelletje met mijn collega’s. Als je het zelfde woord in gedachte had dan riep je de woorden van de titel en zei je het woord, wie had dat ooit gedacht. Wat een vooruitgang had ik geboekt. Iedere dag kreeg ik complimentjes van zowel collega’s als gasten. Dat is toch goed voor je egoboost moet ik zeggen hoor en al helemaal toen mijn campingbaas vol lof over mijn progressie vertelde aan Team4Animation.

Mijn tip voor alle aankomende animateurs- en trices: ‘Durf te praten!’ Ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Alcohol schijnt te helpen.