De helft

Inderdaad, de titel is niet gelogen: we zitten al op de helft. Van de prijzen die Team4Animation elk jaar uitdeelt win ik waarschijnlijk die voor ‘meest onbetrouwbare blogger van het jaar’. Ik weet nog zo goed in de vorige blog: ik ga veel bloggen over deze zomer. Nou, uhum, daar is tot nu toe niet veel van gekomen. Excuses, zware excuses lieve volgers, maar het is ook typerend voor deze zomer. Ik zal het uitleggen.

Laten we beginnen bij het begin. De reis ging formidable. Meggie (koosnaampje voor de cabrio) hield zich perfect, de bijna doodervaringen door het wangedrag van de gemiddelde Fransman op de weg vielen mee en maar één file! Ook hadden we een knuttig hoteletje in Chalon sur Saone en deden Manon en ik té gékke snelwegspelletjes (ABC’tje was onze favoriet). Verder hadden we heerlijke muziek op de achtergrond, half lauwe koffie van tankstations en een top sfeer in de Renault richting het Zuiden.

De aankomst op de camping in Valras en onze verblijfplaatsen vielen wat tegen, maar de camping was vanaf moment één indrukwekkend mooi, het team leek gelijk top, het strand is perfect en de Zuid-Franse zon scheen al als een malle. Toch kenden we een valse en zware start door een weigerende chef, typisch Franse collega’s en soms flinke tegenvallers. Gelukkig is dat voor het grootste deel nu goedgekomen, mede (eigenlijk vooral) door onze regiorijder Tim. De chef werd eruit gegooid, er kwam een nieuw teamlid en eindelijk konden we beginnen met knallen op deze geweldige camping.

Ondertussen typ ik deze blog terwijl ik tegen mijn knussige caravan aan zit, vol in de zon met een arm vol met loom-armbandjes gekregen van kindjes op de camping. We hebben al super dingen mogen doen zoals de show Belle en het Beest met de kids van de miniclub, een zandkastelenwedstrijd, beach volleybal-toernooien, schuimfeesten, campingdansen aan het zwembad en we zijn al tientallen keren ‘per ongeluk’ in het water belandt doordat de campinggasten ons elke keer weer in het zwembad gooien. De campingbazen zijn lieve hardwerkende mensen, onze (nieuwe) chef is een gigantische baas, het barpersoneel super en elke week komen er weer super campinggasten naar het Zuiden toe. In onze vrije tijd genieten we, vaak met mede-Team4Animationers Cem en Jette, van het Franse leventje in de soms bloedhete zon en worden we poepie bruin.

Maar om weer terug te komen op het begin van deze blog: de dagen zitten vol. Het is ook zo gek dat we op de helft zitten. Enerzijds lijkt het al alsof we hier maanden zitten maar anderzijds voelt het alsof we gisteren mijn straat in Soest uitreden. Het is dan ook een zomer met duizend en één ervaringen en kan Team4Animationwel eens gelijk hebben met hun motto: de zomer van je leven. Daarvoor is er tot nu toe nog te veel voor gebeurd om dat al te zeggen, maar een heel bijzondere zomer is het zeker, daar zijn we het nu al over uit. Ik ga niet zeggen dat ik snel weer van me laat horen, want dat kan later alleen maar tegen me worden gebruikt (haha). Maar ik laat sowieso nog wel wát horen uit het Zuiden van het heerlijke Frankrijk.

Lieve mensen, à bientôt.