Dromen, Twijfels & Vragen

Nicole, wat moet je nou in Frankrijk? Spreek je Frans dan? Helemaal in je eentje? Durf je dat wel? Animatiewerk, de hele dag gillende kinderen vermaken heb je daar wel zin in? Dit is een kleine greep uit de vragen die ik de afgelopen maanden heb gehad. 

Ik heb altijd iets met toerisme/recreatie gehad maar ook met kinderen. Het is dan ook geen verrassing dat ik twijfelde tussen een toeristische opleiding en de pabo. Toen ik klein was keek ik altijd tegen de animateurs van de camping op, want die waren stoer en als ik later groot zou zijn zou ik dat werk ook wel willen doen. Door de jaren heen was dit idee altijd wel een beetje in mijn hoofd blijven hangen maar stiekem durfde ik het eigenlijk niet. Want alleen naar het buitenland?  Poeh ik durfde niet eens bij mijn oom en tante een dorp verderop te logeren. In 2012 kwam er een beetje verandering in toen ik met school op werkweek naar Londen ging en toen ik een jaar later naar Roemenië ging voor vrijwilligerswerk ging het al een stuk beter. En dan dit jaar naar Frankrijk, een super uitdaging die ik graag aan wil gaan want Frankrijk is super tof én de taal is echt heel mooi.

In januari had ik mijn sollicitatiegesprek in Alkmaar, en dat vond ik spannend want tja, solliciteren doe je niet elke dag. De volgende dag was ik voor school onderweg naar de vakantiebeurs in Utrecht waar ik een mailtje kreeg dat ik was aangenomen. Eerlijk gezegd was ik stomverbaasd dat het allemaal zo snel ging. Een paar dagen voor de kerstvakantie had ik me aangemeld en twee weken later weet ik ineens dat ik een baan heb op een camping in het buitenland. Het grappige was dat ik op de vakantiebeurs in de Camping by Night zaal ook nog eens animatrices van Team4Animation tegen kwam. Mijn vrienden en ik hebben getafeltennist, meegezongen bij het kampvuur, marshmallows geroosterd en zelfs meegedaan aan een wedstrijd tent opblazen. (Ja je leest het goed, opblazen)

Op het moment dat ik dit blog schrijf heb ik nog 15 dagen voordat ik naar Frankrijk vertrek. Ik merk dat ik elke dag een beetje zenuwachtiger word maar dat ik ook steeds meer zin krijg om te gaan. School was de afgelopen maanden een rede voor stressmomenten en ik ben blij dat ik daar straks even niet aan hoef te denken. Ik mag straks gezellig 8 weken lang meeschreeuwen met de kids op Domaine du Pré.