Dromenland

Goed. Twee nieuwe bedrijven dus. Als je het mij een jaar geleden had verteld, had ik je waarschijnlijk voor gek verklaard. Maar heb ik ooit echt logische keuzes gemaakt? Als klein jongetje wilde ik profvoetballer worden. Cliché natuurlijk, maar ik geloofde er in. Ik heb uren lang ’s avonds, in de weekenden en alle zomers lang op het grasveldje achter ons huis voetbal gespeeld, ballen hoog gehouden en in mijn hoofd de wereldbeker gewonnen. Toch merkte ik rond mijn 14e dat ik niet de top zou halen. Verder dan een regionale selectie ben ik niet gekomen. Ik ruilde daarom mijn voetbalschoenen in voor een baan in de supermarkt. Hier begon ik als vakkenvuller. Het was een geweldige tijd. Ik had leuk werk, groeide door als teamleider en had leuke collega’s. Dat retail wereldje leek mij wel leuk, vooral het marketing deel. Daarom ging ik uiteindelijk communicatie studeren in Groningen. Mijn nieuwe droom was marketing trainee bij een groot bedrijf zoals Ahold, Unilever of Heineken. Ik haalde mijn HBO diploma op mijn 20e (ik ben op 17 juli jarig), maar vond mezelf wel erg jong om nu al te gaan werken. De droom was er nog wel, maar door mijn buitenlandervaringen tijdens mij studie had ik bedacht: “Zo vaak mogelijk nog naar het buitenland, nu het nog kan!”

En zo kon het gebeuren dat ik in 2005 ging werken op een camping in Frankrijk in Castellane. Ik wilde er even tussenuit in de zomer en dit leek mij een ideale zomerbaan. Het was dus best willekeurig, het had net zo goed Spanje of een ander land of ander soort baantje kunnen zijn. Maar toen ik het eenmaal deed, vond ik het zo gaaf, dat ik er in bleef hangen. Een jaar erop werd ik zelfs regiorijder. Waarom ik werd toegelaten is mij achteraf een raadsel, want ik sprak beroerd slecht Frans. Wel vond ik het oprecht leuk om mensen te coachen en met problemen te helpen en denk ik ook dat ik dit heel goed kan.Troubleshooten noemen we dat nu. Niets zo mooi als een oplossing creëren in een schijnbaar uitzichtloze situatie. Regiorijden heb ik uiteindelijk twee jaar gedaan. Ik zeg nog steeds: “De mooiste baan die ik ooit heb gehad!”

Toch dacht ik wel dat het voor mij een seizoensbaan zou blijven. Toch werd ik in 2008 gevraagd om op kantoor te werken. Er waren een aantal wisselingen en daardoor was ik ineens de ideale man om het project verder op te pakken. Ik stond voor de keuze: scriptie snel afschrijven en daarna een baan, of toch deze unieke kans grijpen om een gaaf project te leiden met allemaal mooie mensen om me heen die ik inmiddels meer als vriend dan als collega zag? Ik koos voor het laatste. De scriptie heb ik uiteindelijk pas anderhalf jaar later af kunnen schrijven. De zomer was simpelweg te mooi en de weg ernaartoe telkens weer te heftig. in 2009 stond ik uiteindelijk op de trappen van het academiegebouw. Trots op mijn diploma, maar ook trots op mezelf, omdat ik al een baan had en een gaaf project deed. Een project dat bovendien voelde als mijn eigen bedrijf. Niet veel van mijn studiegenoten konden dat zeggen.

Eind 2009 kreeg ik weer een unieke unieke kans: ik kon voor mijzelf beginnen. Het project ‘Double-A’ zoals het toen heette stond te koop. Na veel wikken en wegen en talloze businessplannen verder besloot ik om toch door te zetten. Bovendien was ik op een beurs via-via een investeerder tegengekomen die mij wilde helpen opstarten in ruil voor een aandelenpakket. Ze wilden mij ondersteunen om het bedrijf groter te maken. Zo kon het zomaar gebeuren dat we naar Alkmaar verhuisden en de kans kregen om ‘voor het echie’ een bedrijf te beginnen! Gave tijd was dat. Achteraf gezien uniek, want je doet dat soort dingen maar 1 keer voor het eerst. Ineens stond mijn naam nu echt onderaan de contracten en bij de KVK. Trots als een pauw, maar ik vond het ook wel enorm spannend! Het was een factor 10 van wat ik ook ooit voelde toen ik voor het eerst de aquagym moest doen op mijn eerste camping. Dat gevoel van: “shit, nu moet ik het echt doen!”

Tijdens de jaren in Alkmaar groeiden we snel tot het Team4Animation dat we nu kennen. Door het succes werd ik als eigenaar steeds meer gevraagd of ik ook bij andere projecten mee wilde denken. Zo vroeg Vacanceselect me om het domein www.glamping.nl te ontwikkelen als blog. Dit is uiteindelijk het startpunt geworden van het bedrijf Blogs4Travel waar we het komend jaar in totaal 13 domeinen  tot blog gaan ontwikkelen, met als mooie titels: gardameer.nl, cotedazur.nl en natuurlijk kids-campings.com. Leuk om te melden is ook dat we naast Vacanceselect op dit moment ook met andere opdrachtgevers praten. Het is natuurljk de bedoeling dat we ook met Blogs4Travel gaan groeien! Ook buiten Alkmaar bleven we niet onopgemerkt. Tijdens een meeting van Travelnext.nl – waar ik voor blog – kwam ik in gesprek met de organisatie van de vakantiebeurs. Zij wilde in 2013 een nieuwe themahal beginnen: “Camping by night”. Hiervoor mochten wij het personeel leveren. Dit doen wij inmiddels al drie jaar en vormt elke winter weer een mooi moment om ‘even net te doen alsof we in Frankrijk of Italië zijn’. Onder andere dit event, zorgde ervoor dat we dit jaar hebben besloten om ons nu ook echt op de evenementenmarkt te richten, met ons nieuwe merk Team4Events. Alle medewerkers van Team4Animation zijn natuurlijk van harte uitgenodigd om je aan te sluiten bij beide nieuwe bedrijven.

Na al die jaren ondernemen en werken, bekroop mij wel het gevoel dat ik ook onderdeel wilde zijn van iets groters. Bovendien wil ik altijd blijven leren, omdat ik denk dat ik daarmee het bedrijf ook echt verder kan helpen. Het was voor mij dus een droomkans toen ik twee jaar geleden werd gevraagd om part-time les te gaan geven op de NHTV in Breda. Hoewel mijn agenda overliep, besloot ik direct JA te zeggen. De NHTV is op veel gebieden toonaangevend en om er dus als docent aan verbonden te zijn, is voor mij een unieke kans. Bovendien kan ik weer kennis overbrengen (nu ik de trainingsweekenden niet meer doe, miste ik dat echt) en leer ik tegelijkertijd heel veel van de studenten die ik ls geef. De combinatie van lesgeven en ondernemen bevalt enorm goed. Het mes snijdt echt aan twee kanten.

Kern van het verhaal? Maak keuzes met je hart, niet altijd met je verstand. Dat betekent niet dat je als een kip zonder kop overal achteraan moet lopen. Ik schrijf eens in de zoveel tijd bepaalde dromen op papier. Waar wil ik over 5 jaar zijn? Wat wil ik bereiken? Vervolgens probeer ik alles wat op mijn pad komt te toetsen aan die droom. Past het erbij? Kan ik hier iets leren, waardoor ik een stapje dichter bij de droom kom? Het is een pad die me tot nu toe goed af gaat.  Mijn advies is dus: jaag jouw dromen na. Laat je niet aanpraten dat het niet mogelijk is of niet slim. Doe het gewoon. Vertrouw op je gevoel. Het is cliché, maar je moet écht doen wat goed voelt. Kies niet altijd voor het geld, of voor de carrière. Grote kans dat de wereld er over 5 of 10 jaar heel anders uit ziet. Tijdens de animatieweekenden zeggen we altijd: dit werk moet je oprecht 300% leuk vinden, anders hou je het niet vol!

Dus heb jij een droom? En past een baantje als blogger, evenementmedewerker of animatrice op de camping erbij om dichter bij die droom te komen? Dan ben je bij ons meer dan welkom! Als bijbaan, of als stagiaire. Dan gaan we kijken hoe we jou kunnen helpen.

Ik wil je daarom uitdagen om eens na te gaan en te voelen wat jouw droom is. Durf daarbij vooral groots te denken. Lijkt het niet realistisch? Schrijf het toch maar op en kijk dan bij alles wat op je pad komt of daarmee jouw droom een stapje dichterbij komt. Wie weet brengt het je op een plek die je nooit voor mogelijk had gehouden!