Franse kinderen, radio en ijsjes!

Wat een opluchting! Ik voelde die al toen ik op de berg stond, waar ik met Vera aan het bellen was en me ze het voorstel deed naar een andere camping te gaan. Ik had tot zondag toe (na 3 weken) in het algemeen nog te weinig plezier aan het animatiewerk. Heel veel dingen waren anders dan verwacht, ik voelde me “gevangen” op de camping en kreeg voor mijn gevoel weinig vertrouwen en vrijheid. Maandagochtend kwam Vera me halen en moest ze me letterlijk verlossen van een aantal kinderen die aan mijn benen hingen. Die kinderen ga ik wel missen!

Nu ben ik al een paar dagen op camping Le Val de l’Arre. Ondanks dat ik het toch weer spannend vond hoe het uit ging pakken, was mijn eerste indruk supergoed. Ik voelde me al snel ontspannen en op mijn plek op deze camping. Nu zijn er 3 (of 4? Het gaat zo snel!) dagen voorbij en heb ik zoveel leuke dingen meegemaakt dat ik dit niet voor mezelf kan houden. Dat is echt een verschil met die andere camping! Nu ik mijn Instagram-account van de andere camping achtergelaten heb, ben ik daarom toch maar aan het bloggen geslagen. En omdat ik hier zoveel leuke dingen mee maak, heb ik deze voor jullie op een rijtje gezet:

– De eigenaren zijn vriendelijk, geven me alle vrijheid en verantwoordelijkheid en hebben leuke kinderen. Ik heb een oude, maar prima en gezellige caravan om in te slapen én ik heb een fiets. Ik miste het fietsen echt en dat kan ik nu dus weer doen!
– Na een half uur bij mijn caravan had ik al 2 “vriendinnen/assistenten” die mij de camping lieten zien, me een band (of eigenlijk rookworst) leenden om met ze van de stroomversnelling in de rivier te gaan en die me hielpen promoten voor het ruilspel van die avond.
– Het ruilspel die avond was een groot succes én er waren Fransen bij zodat ik eindelijk eens Frans kon praten! Het lijkt alsof ik op deze camping veel beter Frans kan dan op de andere. Misschien is dat ook omdat ik hier wel moet en op de andere camping altijd op Nederlands, Engels of mijn animatiemaatje over kon gaan.
– De miniclub is gezellig en wel wat minder druk bezocht (lees: 12 ipv 45 kids), maar ik kan veel makkelijker doen wat ik wil én wat de kinderen willen. Bovendien is de plek geweldig! Ik heb een caravannetje die ik mag beschilderen met de kinderen. Het lukt me om me in te houden, want het liefst zou ik dat ding meteen al vol geschilderd hebben. Mijn plan is om er het mooiste caravannetje sinds jaren van te maken (ze schilderen hem ieder jaar weer wit, zodat ze er volgend jaar weer op kunnen schilderen).
– Gister stonden er springkussens, een buikschuifbaan en sumo-worstelen op de camping. Natuurlijk heb ik ook een paar keer buikgeschoven. Oh, en heb ik even een 15-jarige jongen van 1m90 mét de bruine band in judo verslagen met sumo-worstelen.
– In de avond heb ik me kostelijk vermaakt met een travestieten-show.
– Ik mag met het personeel mee eten, 2 keer per dag! Zo geef ik echt niets uit deze zomer… Al wil ik wel graag gezond eten, dus heb ik besloten mezelf deze zomer te verwennen met heel veel lekker fruit en groenten om te snacken. Nu heb ik dus avocado, tomaatjes, bananen, kiwi, meloen, frambozen, appels en ananas in huis (/caravan).
– Ik heb een radio in mijn oude bruine stoffige (maar prima) caravan. En voor wie mij goed kent, weet dat je mij hier gelukkig mee maakt. Ik vind het altijd zo fijn als ik maar op een knopje hoef te drukken om muziek te hebben en luisterde daarom thuis non-stop radio. Nu kan ik dat weer doen! Hij staat dus ook echt vaak aan 🙂
– Ik heb tijd! Ik ben niet vies van hard werken, maar tijd hebben is heerlijk. Ik kan tussen de middag zwemmen (en dat mag ook!), naar het stadje of boodschappen doen, maar ook sporten. Vooral dat ik de tijd heb om te sporten vind ik heerlijk. Zeker als ik dat met iemand samen kan doen. Voor vanmiddag staat er een hardlooprondje op de planning met een meisje van 10 dat voor de hockey moet hardlopen.
– Iedere avond vertrekt er een groep jongeren, waar er ook een aantal van mijn leeftijd bij zitten naar de rivier om daar te chillen. Ik ben nog niet mee geweest, maar ze hebben me al uitgenodigd dus ik ga komende dagen zeker een keer kijken.
– Ik hoef me hier echt niet alleen te voelen. De kinderen van de miniclub vinden het leuk met me te zwemmen, spelletjes te spelen of me Frans te leren. Er is een groepje jeugd van 10-15 jaar die me goocheltrucs komen showen of gewoon even kletsen en ik kan dus nog altijd naar de rivier met de groep jongeren. Daarnaast heb ik ook nog steeds mijn hele stapel tijdschriften die ik wilde lezen…
– Ik krijg ijsjes van gasten. En ik mag er ook altijd één na de lunch én het avondeten. Sommige dagen eet ik dus 3 ijsjes per dag. Ik ben gek op ijsjes, dus wat een feest! Heb ik iets gezegd over gezond willen eten?

Kortom, het gaat hier goed! Ik geloof dat ik zo alsnog de zomer van mijn leven ga krijgen en kan genieten van het werk (en mijn vrije tijd) hier. Mijn amandelen zijn geloof ik ook weer genezen van hun ontsteking, dus nu kan ik er volle bak tegenaan. Maar eerst nog een keertje van de stroomversnelling af met mijn band… Houdoe!