“Gouden jongens en meisjes, die van het animatieteam!”

Twee weken geleden las ik met veel plezier een column van Nynke de Jong in het AD door. Een column die ging over de kracht en magie van een mascotte en het animatieteam. Vooral de volgende zin raakte mij: “Het animatieteam is de sleutel naar jouw vrije tijd. Jij kunt pas je boek lezen wanneer zij je kinderen entertainen met een spookpuzzeltocht of een knutselochtend.” Nu ik zelf papa van een dochter van één ben, is dit voor mij geen abstract lesje meer dat ik opdreun tijdens een trainingsweekend. Het is keiharde realiteit geworden als wij ook over een tijdje met de kleine naar een camping zullen vertrekken en ik graag een boek wil lezen 🙂

De column gaat over hoe je dingen anders ziet als je zelf ouder bent geworden. Ik herken het. Mijn leven is ook veranderd. “Ik kijk met een mildere blik naar een onhandelbaar kind in de supermarkt terwijl ik vroeger hoorbaar zuchtte wanneer er eentje in het gangpad lag te schreeuwen.” Herkenbaar…

Daarom des te leuker dat Nynke schrijft over animatiewerk in haar column en jullie daarmee een hart onder de riem steekt:

“Vroeger, toen ik nog kinderloos het leven leefde, bekeken mijn vriend en ik altijd ietwat lacherig de springerige jongens en meisjes die amateuristisch verkleed in het meespeeltheater deden alsof ze een boef op de hielen zaten, en fronsten we de wenkbrauwen wanneer we erachter kwamen dat we op een camping zaten met een kindercampinglied en een kindercampingdans en een olijke mascotte die de hele tijd naar je zwaait. Het was niet aan ons besteed. Het was te lawaaiig, te gemaakt vrolijk. We hadden nog geen kind. Onze vakanties waren een oase van rust, fietstochtjes en dikke boeken lezen. We waren jong en onwetend. Met kinderen snap je de magie van zo’n pluchen gevaarte ineens wel. Ook mijn dochter zat op de camping elke ochtend verliefd te zwaaien naar de jongens en meisjes van het animatieteam.”

Ook ik ben als papa anders naar mijn eigen bedrijf gaan kijken. Totdat mijn dochter was geboren was mijn enige referentiepunt mijn eigen zomers als animateur op de camping in Annecy en Castellane. Op basis van mijn eigen werkervaring kon ik oprecht zeggen: “Dit wordt de zomer van je leven!”

Nu bekijk ik het anders en zie ik wat een goed animatieteam op de camping betekent voor ouders: iets dat niet in geld is uit te drukken: namelijk, even rust.

Onze huidige slogan zegt het al: “Let us entertain you!” Wij vermaken de kids, zodat de ouders ook even tijd voor zichzelf en elkaar hebben. Dus drop die kids maar in de miniclub, wij hebben vakantie! En wat hebben jullie ongetwijfeld weer een stel belhamels en boeven (ik had ook andere woorden kunnen kiezen, maar hou het hier graag netjes :)!) in de miniclub mogen ontvangen! Natuurlijk, ze trokken aan Lenny’s staart, knepen de lijmtube in één keer leeg, haalden soms het bloed onder je nagels vandaan….. Allemaal waar. Maar wat zijn de ouders blij met jullie geweest!

Het seizoen is nu bijna voorbij en waarschijnlijk heb je elke week wel een papa of mama gehad die je met een ferme handdruk heeft bedankt voor je werk tijdens hun vakantie. Daar doe je het voor! Dit blog en de column zijn dus mijn manier om te zeggen: merci, merci, merci! Ik ben trots op jullie! Wees trots op wat je doet of hebt gedaan en weet dat er weer heel veel blije, ontzorgde en uitgeruste ouders zijn in Europa dankzij jullie. Tot op de reünie! Waar we speciaal voor sommigen van jullie nog psychologische nazorg zullen regelen 🙂