De held van de camping

Het mega grote voordeel van animatiewerk doen op een kleine camping is toch wel echt die bekendheid. Als je alleen in de animatie werkt, kun ook alleen jij alle credits krijgen en dat is geweldig! Al de eerste dag word je van onder tot boven ondervraagd wat je doet, waarom en hoelang en dat wekt vaak bewondering op bij de mensen. En die bewondering gaat dan over in behulpzaamheid. Mensen die aanbieden om te helpen, een boodschapje voor je mee willen nemen of gewoon even vragen hoe het gaat.

Moeders zijn daar trouwens helden in, die schatten ondanks dat je niet hun eigen kind bent gelijk in wat je voelt en dat resulteert in top momenten. Zo zat ik de eerste avond bij een mega lief gezin te eten omdat de moeder des huizes me gezien had en het sneu vond dat ik zo alleen was en nog niemand kende. Ook de rest van de tijd dat ze op de camping stond was er niemand zo lief en behulpzaam als zij. Toen ik niet mee kon om boodschappen te doen omdat ik een activiteit had, kwam ze terug met een ‘overlevingspakketje” met daarin allerlei lekkere en nuttige dingen.

Doodknuffelen

Maar om bij het onderwerp te blijven, je bent echt de held van de camping. Ouders denken dat, kinderen denken dat en zelfs oma’s die te veel van hun kleinkinderen houden denken dat. Er voelt niks zo geweldig als een kind het mega jammer vind om naar huis te gaan en zegt (het zal ook wel alleen bij zeggen blijven) dat ie je heel erg gaat missen. Dan heb je het volgens mij heel erg goed gedaan. Zo had ik in mijn 2e en 3e week twee hele lieve jongetjes van 3 en 5. Echt schatten van jongetjes, het liefst zou ik ze de hele dag doodknuffelen maar dat geeft ook weer zo’n gek beeld. Dus ik hield het maar bij 2 week lang ultra entertainen in de miniclub. Elke keer als die jongetjes de miniclub binnen renden werd ik zo blij en maakte de hele tijd grapjes met ze. Dit resulteerde in het allermooiste compliment van het seizoen. In de laatste dagen van hun vakantie hadden papa en mama gevraagd wat de boys nog heel graag wouden doen deze vakantie. Nu voel je hem al aankomen; juist ja, naar de miniclub! Ja sorry hoor, maar dan ben ik dus blijkbaar nog leuker dan de McDonald’s, het springkussen of zwemmen in het meer?! Of zie ik dit nou verkeerd? In ieder geval gaf mij het wel een enorm goed gevoel.

Fooood

De held van de camping heeft nog een ander mooi voordeel, en dat is dat zodra je bij kind 1 een keer bent uitgenodigd om te komen eten, vind kind 2, 3, 4, 5, 6, 7 enzovoort dat mega cool en wil dat je ook komt eten. In mijn seizoen die 5 weken duurde, ben ik minstens 12 keer uitgenodigd om te komen eten. (Alle toekomstige animatoren, let er op dat je tussen de etentjes wel minstens 1 dag zelf kookt, want anders eet je net zoals ik 5 dagen lang ‘campingpasta’ ) Dit eten is vaak super lekker en bovenal niet zo stressvol als zelf koken. Ook die kids zijn helemaal intens gelukkig als ‘de juf’ komt eten. Ze laten ALLES wat ze hebben zien en vertellen het liefst bij alles ook een verhaal van 15 minuten. Dan is het wel weer mega fijn dat je nog een activiteit voor te bereiden hebt.

S.O.S.

Ondanks dat er nog 1001 redenen zijn waarom het geweldig is om held van de camping te zijn, is er eentje die ook nog wel echt te fijn voor woorden is. Zodra je namelijk de harten van de ouders hebt veroverd, willen ze je mega graag helpen. Zo zat een (voor mij redelijk onbekende) moeder heel druk met naald en draad twee ‘ vlaggen’ te knutselen voor het stratego spel. Blijkbaar had ik al heel snel haar hart veroverd en werd ze zelf enthousiast! Het kan zo makkelijk zijn, jij doet je werk en kinderen gaan je zien als de held van de camping, top!

Afscheid nemen bestaat niet

Nog 1 laatste ding, deze is superleuk en heel minder prettig tegelijk… Mega leuk, die laatste week waarin je nog allemaal nieuwe kindjes leert kennen, goed leert kennen zelfs aangezien er niet zo veel kinderen meer zijn, maar dat maakt het afscheid des te moeilijker. Die laatste dag is genieten en huilen tegelijk, zo werd mij de laatste dag koffie en taart in de miniclub gebracht, kreeg ik uiteraard van iedereen een tekening en zelfs cadeautjes van kinderen die ze zelf bij de tent hadden gemaakt. Je kon mij op dat moment niet gelukkiger maken. ’s Avonds werd dat geluksgevoel nog even flink opgestookt. Ik knalde ondanks de bizar rommelige voorbereiding (sorry Jeroen, zo ben ik normaal echt niet) de speurtocht als nooit te voren en stond aan het eind te janken voor een groep van 30 kinderen omdat het zo’n geweldig avontuur was. En toen ik ’s ochtends ook nog uitgezwaaid werd door drie hele lieve gezinnen, kon mijn zomer niet meer stuk!

 Op de laatste werkdag mega veel cadeautjes en lieve briefjes gekregen

Tips om een held te worden:
1. Klets OVERAL. Gewoon ieder nieuw gezin op de camping aanspreken, vragen hoe het is en het programma nog eens uitleggen
2. Luister naar wat de kinderen willen, ga niet een dora knutselen in de miniclub als de kinderen dat zelf niet willen.  2.5 Laat de kinderen ook zelf iets inbrengen, vraag per miniclub 1 kind die vandaag een spelletje/ knutsel mag verzinnen.
3. Leer de namen van de kinderen mega snel. Dit geeft de kinderen echt een super vertrouwd gevoel.
4. Maak zo veel mogelijk grapjes en doe gek, kinderen vinden ouwehoeren en lachen zo ongeveer het leukste wat er is.
5. Hoe ziek/moe/brak je ook bent, begroet ze mega enthousiast als ze binnen komen en weg gaan, laat altijd een goede indruk achter
6. Klets met de kinderen als je ze tegenkomt, vraag wat ze gaan doen en lul een eind weg.

Dikke grand bisou pour tout en merci!  (ook van Mandy en Irene, die heerlijk liggen te slapen in de bus richting huis)