Het leven als invaller

Thank god zijn er heel erg veel mogelijkheden bij T4A. Zo kun je op een grote camping staan met veel collega’s, of juist alleen opeen kleine camping. Ook kun je kiezen of je de hele zomer werkt, of dat je slechts een paar weken werkt. En dat laatste, dat is wat mijn zomer (deels) vult!

Scheuren met Jeroen

Voordat ik begin met mijn verhaal, moet ik even melden dat ik alles, maar dan ook echt alles, van te voren plan en er niet goed tegen kan als dingen heel onverwachts komen. Daarom is het invaller zijn voor mij iets wat ik niet snel zou doen. Maar he, ik zit er toch! Dinsdagavond belde Denise met de vraag of ik er klaar voor was. Uh ja! Kom maar op met die camping! (Niet helemaal waar, wilde niet weer alleen zijn en dat heeft Denise geweten en opgelost). En zo stapte ik 24 uur later in de bus richting Schiphol. Intussen tijd wist ik het voor elkaar te krijgen om 22,8 kilo (23 kilo is de max) in een koffer te proppen. Na een pittig kort nachtje maar een prima vlucht stond Jeroen ons op te wachten, dropten we nog even twee collega’s bij Château (een andere camping) en reden we door naar mijn camping. Nou ja reden … het was meer scheuren. Jeroen z’n rijstijl is na al die jaren werken in Frankrijk behoorlijk Frans geworden en mijn god dat was te merken (Maar ik vond het wel heel gezellig hoor, Jeroen!) Gelukkig was Primatour de held van de dag! Ik denk dat Jeroen een hele goede sponsordeal met Primatour aan kan gaan.

Werken als invaller

Wat je niet moet vergeten als invaller, is dat je op een camping komt waar al ‘iets is’. Zo was Maaike bij mij al een week op de camping en stond er dus al een programma vast. Voor mij onwijs relaxed, ik hoefde dat zelf allemaal niet meer te ontdekken. Ook vond ik het heel fijn om de eerste dag even met iemand te zijn. Ik zag er toch echt wel tegenop om alleen te zijn. Maar doordat Maaike er was, voelde dit al minder vervelend.

Heel eerlijk, ik vond zelf de eerste week wederom pittig heftig. Het is onwijs leuk om op een camping te werken, maar je bent wel altijd alleen. In mijn eerste week miste ik iemand met wie ik ‘s middags lekker kon kletsen, even kon uitrazen of juist even bij kon uithuilen. Dit doe je toch niet zo snel bij campinggasten als je ze nog niet zo goed kent. Gelukkig kende ik dit gevoel van vorig jaar en wist ik dus ook hoe ik het kon verbeteren. Dus daar ging ik dan, ‘s middags 3 rondjes over de camping en overal kletsen! Op deze manier leerde ik de campinggasten echt beter kennen en dat resulteerde in echt leuke gesprekken en veel etentjes!

Na ontdekken volgt genieten

Na een weekje ontdekken, begon het voor mijn gevoel pas echt! Ik leerde zo veel leuke, lieve mensen en kinderen kennen en dit bleef gedurende de rest van mijn ‘zomer’. M’n miniclub stroomde over, de middagactiviteit was drukker dan ooit en de minidisco plaats was te klein voor alle kids. Ik genoot echt voor de volle 100%!

Terwijl ik dit schrijf is het vandaag mijn laatste dag en ik heb alle kinderen gezegd dat we er vandaag een feestje van gaan maken! Dat moet het ook echt worden, want werken op deze camping is echt een heel groot feest! Het is bizar hoe snel de drie weken zijn gegaan en dat mijn ‘zomer’ voorbij is. Ik kijk echt met de allergrootste glimlach ooit terug op dit avontuur. Wat was het ontzettend tof! Ik geef met heel veel liefde en een klein traantje van geluk het stokje door aan Luc die mij komt overnemen vandaag. (Please Luc zorg goed voor ‘mijn’ camping en alle leuke kids).