Inpakken en wegwezen

Of je nu drie maanden of drie weken als Team4Animationer aan de slag gaat: er moeten spullen mee. Daarnaast ben ik ook nog een vrouw, waardoor dat inpakken minder soepel verloopt dan ik zou willen. Aangezien ik donderdag pas vertrek, zal ik ergens op de woensdag mijn spullen bij elkaar rapen. Toch heb ik mijn reistas alvast uit de kast gehaald en mijn belangrijkste spullen klaargelegd: Team4Animation shirtjes, flesje water en een bikini.

De standaard spullen als paspoort, ticket en geld zul je hoogstwaarschijnlijk niet vergeten. Maar een waslijn, extra knutsel/spelideeën voor een brakke dag en praktische zaken als wasmiddel mogen niet ontbreken. Een laptop meezeulen of zeventien strandjurkjes in mijn tas proppen heb ik na de eerste zomer achter me gelaten: het is niet logisch. Maar het prikkelt om extra shirtjes mee te nemen (die ene vrije dag per week moet je er ook leuk bijlopen, nietwaar?) en ik word ongelukkig als ik geen vrolijk kleurtje op mijn nagels heb. En dus moeten er nagellak potjes en remover mee. En zo wéét ik al dat woensdag een dag van rennen wordt. Want je zult zien dat ik dit soort dingetjes ben vergeten te kopen. En dit dan nét uitverkocht is in de plaatselijke drogist, waardoor ik met een vermoeid hoofd verder moet fietsen om al dit soort spulletjes te kopen. De gouden tip is dan ook om een lijstje te maken. Ik ben wel een lijstjes-persoon. Helaas raak ik deze lijstjes altijd kwijt. Maar het idee was daar.
De tweede gouden tip (of die kun je als zilver bestempelen, net hoe je het ziet) is het checken van de plaats van bestemming. Wist je dat het iemand is overkomen om bij de verkeerde camping aan te kloppen? Vol goede moed stond de persoon in kwestie te popelen om aan de slag te kunnen. Zonde.
De derde tip is dan ook om dit alles op tijd te doen. Ik herhaal: op tijd. Dat is dus eigenlijk niet de avond van tevoren. Maar ik schat mezelf hoog in en vind dat ik voor een derde keer best het één en ander van mezelf mag verwachten. Dat ik mijn treinticket ook nog moet reserveren was even niet in me opgekomen. En dus ben ik nog steeds op zoek naar een persoon die mij zijn creditcard wil sponsoren. Ik begrijp wel dat niemand reageert. Ik winkel ook erg graag, vandaar. Maar mocht je je geroepen voelen?

Maar ook al moet ik nog van alles regelen: mentaal ben ik er klaar voor! Stiekem weet ik dat die bikini en zonnebril iets te optimistisch zijn, maar je moet nu eenmaal wat ‘just in case’-gevalletjes in je koffer stoppen. Een strip paracetamol, een carnavalsoutfit, pen en papier, een regenjack, een badlaken, vijf paar schoenen en een zak chips. Ik bedoel: je weet maar nooit.
Ik hou jullie op de hoogte vanuit Frankrijk. Ik ga er voor de goede orde vanuit dat ik daar een laptop of hippe Ipad kan bemachtigen voor een update. Het wordt vast weer een mooie tijd. Aan mijn spullen zal het in ieder geval niet liggen. Tot gauw!