Laat de zomer nu maar echt komen

And it’s gone: de Team4Animation-stress. M’n telefoon maakte voor de zoveelste keer een ‘heu-je-hebt-mail-plingeltje’. Team4Animations. Mail. Goden. Het was alleen een groots anti-climax moment toen bleek dat het ‘slechts’ een nieuwsbrief was. Een ‘cactus’-moment volgde. Cactus-moment? Jazeker! Mede-Team4Animationer Bo kwam erachter dat er op ‘s werelds bekendste app, Whatsapp, geen emoticon zit die de middelste vinger afbeeldt tijdens minder prettige momenten. De cactus die jullie allemaal vinden onder de bloemen-categorie komt dan nog het meest in de buurt, vinden wij. Gebruik hem en zeg het voort zou ik zeggen!

Dagen later was het echter weer raak. Team4Animation verscheen in m’n beginscherm. Dit moest wel dé mail zijn, anders lag mijn gewaardeerde iPhone mooi aan de andere kant van de kamer. “Salut Mitchel, via deze mail willen wij jou officieel het goede nieuws brengen dat wij een camping voor jou hebben gevonden!”  Punt 1: inderdaad, MitcheL, 1 L! Go de mensen op het hoofdkantoor in Alkmaar. Ik schrijf gewoon vaker een blog over mijn naam-issues. Punt 2: (…) een camping voor jou hebben gevonden (…). Bloeddruk omhoog, bonkend hart, tranen van geluk en knikkende knieën: eindelijk weet ik de camping waar ik deze zomer voor twee maanden heen ga.

Het wordt Camping La Plage et Bord de la Mer, in Valras Plage. Voor de mensen die de Franse topo nooit hebben gehad, toegegeven ik wist het ook niet, dat is bij Montpellier. Mocht je dat nog niks zeggen: Zuid-Frankrijk, Middellandse Zee, aan het strand, veel zon, koud biertje, ideaal leven.

Het is een grote camping met 300 plaatsen, gelegen op 600 meter van het strand, er is een gigantisch zwembad met allemaal glijbanen en de camping heeft een, nu komt het, mega springkussen. Ook blijkt mijn campingmaatje Manon een topper van een chick te zijn. Samen met haar en een Frans team gaan wij de komende zomer het hele animatie draaien. Gelukkiger kan je mij niet maken. Top camping, top gezelschap, top zomer. Zal het motto van Team4Animation dan echt werkelijkheid worden? Zomer van mijn leven? Het moet wel met al dit goede nieuws.

Tijdens het schrijven van dit blog zoek ik Marktplaats af  naar een eigen auto en galmt Stromae door m’n koptelefoon. ‘Vrouwen kunnen als enige multitasken’, dikke doei. Maar een eigen auto dus. Manon en ik hebben gekeken en het lijkt ons het ideaalst om gewoon met een eigen barreltje naar het Zuiden te crossen. Omgerekend de goedkoopste manier met z’n tweeën en dan hebben we daar ook gelijk twee maanden lang vervoer. Het moet sowieso een Franse auto worden, klein, zuinig en met schuifdak/cabriodak. Er komen dan ook veel Renault Twingo’tjes langs op m’n beeldscherm. Dus hoogstwaarschijnlijk zal het wel zoiets worden. Ook weten we wanneer we moeten beginnen in Valras. 28 juni it is! Dus, hier lees je een verhaal van een blije blogger. Na de Zomersjobs-stress ben ik nu alleen bang voor de oh-goden-hoe-gaan-die-minidisco-dansjes-stress of de goh-zo-denderend-is-m’n-Frans-toch-niet-stress.