Mijn mooiste herinnering aan animatiewerk

De zomer zelf is natuurlijk de mooiste herinnering op zich maar in twee maanden gebeuren er extra leuke en wat minder leuke dingen. De allerleukste zullen me voor altijd bij blijven en wil ik graag met jullie delen.

Mijn collega’s

Deze mensen kunnen je zomer echt maken of breken. Ik kwam terecht in een redelijk groot, gezellig team. Iedereen sliep in caravans bij elkaar en we deelden een keuken. Dit was supergezellig en je kon altijd met iemand een praatje maken. Ik heb dan ook zeker een paar vriendschappen opgebouwd en met sommige vriendinnen ging ik soms een uitstapje maken of bij het zwembad chillen. Aan het einde van de zomer had ik zo ongeveer wel de hele omgeving verkend en wist ik op het einde niet meer wat ik van de camping af kon doen. Ook was er op mijn camping een night bar voor campinggasten en het personeel. Drie keer in de week stonden wij met z´n allen drankjes en dansjes te doen. Dit alles maakte mijn zomer nog net een stukje beter.

De campinggasten

Met sommige gasten en kindjes bouw je echt een band op. De ouders zijn jou heel dankbaar en voor kinderen ben je echt een idool. Er was een keer een jongetje die van 50 meter afstand op me af kwam rennen om me een knuffel te geven, dat was echt heel lief. Door praatjes te maken met Franse gasten verbeter je heel erg je Frans en ik kan ook zeker met trots zeggen dat ik nu bijna vloeiend Frans kan. Dat proces van verbetering vind ik ook een mooie herinnering. Bovendien werd ik hierdoor de beste animateur in een internationaal team 2017!

Mijn mooiste herinnering: bedankt Bazou

En dan is het nu tijd voor de allerallerallerallermooiste herinnering. Iedere avond stond ik een halfuur te shinen in de minidisco. Nou niet ik, maar mijn typetje: Bazou de clown. Ik heb hier ontzettend veel plezier aan beleefd en voelde me best een beetje raar toen het de allerlaatste keer was. Gelukkig bleef dit niet onopgemerkt. De teamleider presenteerde de minidisco altijd en op het einde vertelde hij het publiek dat ik weer naar huis ging en iedereen klapte en riep een paar minuten lang ‘Merci Bazou’ en ondertussen kwamen de kindjes knuffels en cadeautjes geven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn tranen van geluk wel weg heb moeten slikken.

Genoeg herinneringen dus! Ik kan iedereen aanraden om de volgende zomer ook in Frankrijk te gaan werken want je wordt een levenservaring rijker.