Hoi iedereen!

Ondertussen ben ik al bijna weer een week in Nederland en wat mis ik Frankrijk. Gelukkig kan ik nu wel weer onbeperkt Netflix kijken zonder wifi problemen en lekker uitslapen in mijn bed. Maar toch na deze super zomer en een zeer lange busreis terug.. zou ik zo die zeer lange busreis weer heen naar Frankrijk nemen om nog even te kunnen werken.

Terugreis

Op zich valt er niet veel te klagen over mijn terugreis maar wat was deze lang en oncomfortabel. Hoe de heenweg naar Frankrijk als een speer ging en ik alleen maar lag te slapen. Zo ging de terugweg als een pijnlijke billen ervaring en zat ik 18 uur uit het raam te staren. Ja wacht hier mag ik wel even over klagen.. ik had allemaal films gedownload op mijn laptop, had mijn bus alleen maar usb aansluiting maar geen stopcontacten. Dus ja even huilen.
Eenmaal aangekomen te zijn in Nederland was ik eigenlijk wel heel blij om mijn lieve moeder weer in de armen te sluiten.

Geen patat meer

Ja je leest het goed. Geen patat meer. Na 2 maanden gevuld te zijn met bijna elke dag patat was ik nu voor het eerst blij met stamppot(ik lus helemaal geen stamppot). Ik vind het nog vrij bijzonder dat ik afgelopen zomer niks ben aangekomen en niks ben afgevallen aangezien de liters frituurvet die ik nu me heb eigenlijk wel iets anders met mij moeten doen.  Maar oké eind goed al goed haha.

Herinneringen

Door zo’n prachtige zomer hou je altijd ook prachtige herinneringen. Ook voor mezelf om terug te kijken op deze toffe zomer heb ik er een paar op een rijtje gezet.

• De lieve tekeningen/krabbels van de miniclub kids.
• Bowlen, karten, paintballen met het animatieteam.
• De warme knuffels van de kinderen.
• Coucou (ja ik hou van dat woordje).
• De jamsessies wat begon met 3 personen, wat eindigt met 9 personen en 2 gitaren in een minicaravan.
• Gezellige en rare tafereeltjes bij het avondeten met m’n team.
• Kampvuur op het strand tot half 8 ’s ochtends en dan beseffen dat je wekker om 9 uur gaat.
• In het zwembad worden geduwd door kinderen en dan de badmeester die je erop aanspreekt dat je niet in het zwembad mag (gaat best lastig als je al die kinderen aan je armen hebt hangen met maar 1 doel: Mare in het water. Maar meneer de badmeester ik zal erop letten XD).
• Met de miniclub naar het strand, zandkastelen en forten bouwen tot het vloed word en dan proberen je creatie te redden (mission impossible).
• Door ouders die ook op het strand waren terwijl ik miniclub had en dachten: laten we Mare eens even in de zee gooien. Oke oke geen probleem daarin tegen met die hitte.
  

Zoals je leest was het best wel heel erg leuk en is het nu allemaal voorbij.
Even huilen.
Maar ja wel een goed teken dat ik het zo leuk heb gehad en daar ben ik blij mee. Nu sluit ik deze blog af en zeg ik #zonnigegroet vanuit het beetje zonnige Nederland.

Liefs, Mare