Premières impressions

Na 4 maanden was het moment eindelijk daar! 8 weken werken als animatrice op camping Sérignan Plage in het zuiden van Frankrijk. Vrijdag 1 juli vertrok ik uit het regenachtige Nederland, op naar de zon. Mijn vliegreis begon ik alleen, maar eindigde ik met 5 andere (Ex)Team4Animation’ers. Hoe mijn reis verliep en mijn eerste dagen waren? Lees gerust verder!

Bonne voyage!

Aangekomen bij Rotterdam Airport vanuit het verre Friesland, kwam ik gelijk al drie andere meisjes van Team4Animation (T4A) tegen, waarvan ik één al kende van het trainingsweekend. Druk in gesprek over hoe de reis verder verlopen zou, begon opeens een ander meisje ook mee te praten. Het bleek dat zij ook al voor T4A had gewerkt twee jaar geleden en toevallig moest ze ook nog eens dezelfde kant op als ik. Na geland te zijn in Montpellier bleek dat er nóg iemand van T4A in hetzelfde vliegtuig had gezeten. Hij zit maar een paar kilometer van mij vandaan, dus we konden samen reizen, wat erg fijn was! We lieten twee meiden achter bij de taxi’s, en gingen met z’n vieren verder met de bus, tram en trein. Ja inderdaad… we hebben alle vervoersmiddelen gehad! Eenmaal aangekomen in Béziers werd ik opgehaald door een Nederlandse en Franse collega, die me gelijk naar mijn caravan leidden. Met een heerlijk temperatuurtje (lees: rond de 30 graden) kon ik me even rustig settelen. Ik werd gelijk uitgenodigd om te eten bij mijn andere Nederlandse collega, Yara, en haar Franse roommate, Colleen. Yara nam me ook ’s avonds mee op sleeptouw om me kennis te laten maken met de rest van het team en om me een beetje bekend te maken met de (enoooorme!) camping. Het team is opgebouwd uit verschillende nationaliteiten, ze komen van Frankrijk, Duitsland, Wales en Luxemburg, maar iedereen praat vloeiend Frans. Het enige wat ik echter zeg is ‘Je ne parle pas Français très bien…’ . Nou ja, de basis is er, maar die Fransen ratelen als kippen zonder koppen. Ik heb alleen wat meer tijd nodig. 🙂

La première jour

Mijn eerste volledige dag op de camping had ik nog vrij. ’s Ochtends werd ik rondgeleid op de camping, kreeg ik een fiets, werkkleding en ben ik heerlijk gezandstraald op het strand. De volgende dag had ik nog steeds liters zand onder mijn nagels als ik met mijn handen in mijn haar zat, maar het zal vast goed zijn voor mijn zomerse coupe. Het zand heb ik gelijk weggespoeld in Balneo, het zwemparadijs van de camping (tevens 16+, dus veilig voor animators). Dit paradijs bestaat uit verschillende (bubbel)baden en heerlijke ligstoelen. Prima vertoeven dus! Om de dag nog eens goed af te sluiten hadden we ’s avonds een ‘apero’ voor alle seizoens-medewerkers van de camping, georganiseerd door de baas. Op deze manier konden we ook andere collega’s ontmoeten van bijvoorbeeld de receptie of het zwembad etc. Kort samengevat, een prima dagje om te acclimatiseren.

Het leven van een animatrice

De volgende dagen zijn omgevlogen. Het leven van een animatrice is niet zo relaxt als ‘het leven als God in Frankrijk’, voor de mensen die dat denken. Tuurlijk is het volop genieten van de lieve kinderen, het heerlijke weer en de Franse cultuur, maar je kunt het niet een vakantie noemen. Dagen van 10 uur ’s ochtends tot 12 uur ’s nachts horen er ook bij, met gelukkig wel pauzes tussendoor. We hebben allemaal één dag en één ochtend vrij elke week. Die vrije tijd kun je gebruiken om lekker uit te rusten, of om de omgeving te verkennen natuurlijk.

Maandag werd ik even flink in het diepe gegooid, bij de miniclub kreeg ik namelijk een boek in mijn handen gedrukt door de collega die verantwoordelijk is voor de animatie, met daarin alle karaokeliedjes van de camping. Ze hadden gehoord dat ik wel kon zingen, dus dat ik die avond wel even een liedje kon zingen. ’s Middags zou er dan nog tijd zijn om het een keer te oefenen. ‘Uhmmm… Oui, d’accord!’ Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens de avondshow heb ik een optreden gegeven, volop aangemoedigd door mijn collega’s. Blijkbaar ging het goed, want vrijdag mag ik alweer zingen in een andere show! Super leuk!

Het gaat dus goed met me hier in Frankrijk en ik ben volop aan het genieten! Mijn Frans wordt daarbij ook nog eens stukje bij beetje een beetje beter. Volgende keer zal ik meer vertellen over het werk zelf, maar voor nu eerst genoeg! Au revoir et une bonne semaine!