Na regen komt zonneschijn…

Zoals jullie aan de titel kunnen lezen, zal dit een blog met positieve ervaringen zijn. Daarnaast is het ook letterlijk bedoeld, want het heeft echt ontzettend geregend de afgelopen paar dagen. 😉 

Week 2 is echt voorbij gevlogen. Maandag was heel moeilijk. Een opdracht waar ik veel tijd in had gestoken, bleek verkeerd te zijn opgeslagen op mijn laptop. Daarnaast moest ik tijdens de raclette avond bedienen (wat heel zwaar is) en kreeg ik ook nog eens “tips” van degene van vorige jaar. Ik voelde me hierdoor heel onzeker en dat alles bij elkaar zorgde voor de ergste avond tot nu toe.

De volgende dag ging het veel beter. De hele week heb ik super veel kinderen in de miniclub gehad, wat heel zwaar was, maar super leuk. Woensdagavond was mijn baas ineens heel aardig (wat echt voor het eerst was) en daarna had ik een super leuke avond tijdens het verjaardagsfeestje van Chloé.

De volgende dag was zwaar om op te staan, maar in de avond ben ik met Chloé en haar ouders naar Evian Les Bains om van een heerlijk diner te genieten en daarna van geweldig vuurwerk (quatorze juillet!). Ik had dat echt even nodig. Haar ouders waren super aardig en vonden het echt niet erg om me mee te nemen uit eten.

Vrijdag heb ik super leuk tikkertje gespeeld met de kinderen en de minidisco in de avond was echt genieten. De kids deden geweldig mee en daarna ook leuk met Franse ouders gepraat. Ik heb daarna in de avond kunnen regelen dat ik de volgende dag met een Nederlandse gezin mee kon rijden met Annecy. Eindelijk even een dagje weg van de camping.
Foto’s komen in het volgende blog. Mijn wifi is daar nu te slecht voor..

Dagje Annecy

In Annecy heb ik uiteindelijk de hele dag met de Nederlandse familie opgetrokken. Ik heb een super leuke tijd gehad en ’s avonds ook met hun gegeten. Toen kreeg ik te horen dat Mitchel en Vera van Team4Animation langs zouden komen. Even schoot de stress er weer in. Ze zouden natuurlijk ook met mijn baas gaan praten en ik was super bang dat hij heel negatief zou zijn. Na een snelle peptalk van mijn surrogaatmoeder (ja ja, zo noem ik de vrouw van het gezin waarmee ik naar Annecy ben gegaan) zag ik het weer wat zonniger in.

Uiteindelijk bleek mijn baas best positief te zijn. Nou ja, positief… Ik maakte vorderingen, dus had hij me nog niet weg gestuurd. Dat was zijn compliment. Ach, beter dan dit zou het niet worden, dacht ik al.

Zondag (vandaag) is ook een relaxt dagje. Ik heb vanochtend een fotoshoot gehad met twee meisjes van de camping als promotie voor Team4Animation. Een foto zie je hieronder.

Na deze leuke ervaring heb ik anderhalf uur aan het zwembad gelegen. Straks moet ik weer mijn rondje over de camping maken voor promotie van het animatieprogramma. Er zitten ontzettend veel Nederlanders op de camping nu, dus ik voel me iets veiliger. Ik weet dat het niet helemaal de bedoeling is, maar het blijven toch mijn eigen mensen. Mijn Frans gaat zeker vooruit, maar ik blijf de voorkeur aan Nederlands geven.

Met mijn liefde voor Nederlanders, sluit ik mijn blog af.

Tot de volgende keer!