Salutjes

Het is geen leugen als ik stel dat je hier een gestressde zomerblogger leest. Laat ik even een actueel beeld vormen van de situatie: laptop op schoot waaraan een iPhone en een iPod bungelen voor de laatste muziekupdates, een slaapkamer die overhoop ligt met spullen die mee moeten en buiten een auto die morgen vol moet zitten maar dat nu nog niet, lees nog-lang-niet, is. Maar er is dus wel een auto! En nog eentje waar ik rete trots op ben ook. Dat dan weer wel.

In mijn vorige blogje (die alweer veel te lang geleden is, ik weet het, sorry) had ik het over een mogelijk klein Frans autootje in de vorm van een Twingo’tje of iets dergelijks. Nu ging ik verder zoeken en kwam ik mijn droomauto tegen voor deze zomer: een cabriolet. Inderdaad, ca-bri-o-let. Inderdaad, zonder dak als je wilt. Inderdaad, dat willen Manon en ik wel in het zuiden van het heerlijke Frankrijk. Wij gaan dus als twee keiharde chillerds cool doen in Valras Plage met onze bolide wanneer we de muziek net iets te hard aan hebben staan waardoor iedereen kan meegenieten en net doen alsof we dat niet doorhebben (hihihi).

Nu is dat ‘cool doen in Valras Plage met de cabrio’ toch sneller gekomen dan verwacht. Van de sollicitatie in Alkmaar eind oktober, naar het trainingsweekend in maart, het Franse cursusje tussendoor in april zijn we nu toch echt beland in juni. Om het nog gekker te maken: morgen cruisen Manon en ik over Route du Soleil en begint ons grote avontuur. De clichés zijn als vanouds weer waar: zo’n tijd vliegt voorbij als je ergens naar uitkijkt. Vooral de laatste weken stonden in standje sneltrein.

Of we er dan ook klaar voor zijn hoor ik je denken? Jazeker! De Zomerjobs-bijbel-hulpmap is doorgenomen, de USB hebben we gecheckt, het Franse cursusboekje hebben we nog even geregarded (kijken= regarde) en het oranje vest komt net vers uit de was. Maar ja, toch blijft de inpakstress in m’n nek hijgen. Natuurlijk ben ik hier weer veel te laat mee begonnen en kan ik mezelf nu wel voor m’n kop slaan. Twee maanden zijn lang, dus verwacht je veel spullen mee te nemen. Dit is al helemaal verleidelijk nu die auto voor de deur staat. Volgooien die auto en gaan met die banaan. Maar ja, we lopen rond in campingkleding, het is Zuid-Frankrijk dus uit principe weiger ik om dikke vesten en lange broeken mee te nemen en er zijn wasmachines. Ook heb je daar zat Carrefour’s waar je honderd-en-één dingen kunt halen, dus waar maak ik me eigenlijk zorgen om? Eigenlijk moet ik gewoon relaxen, het zomergevoel binnen laten komen en even ademhalen. Een paar laatste dingetjes regelen, alles in een koffer gooien en genieten van mijn laatste avondje in Hollanda (wat wereldkampioen voetbal wordt deze zomer!!!!).

Naja beste lezers en lezerinnen, ik spring nog even in de Renault voor een laatste boodschappenrondje door Soest. Een pak stroopwafels voor de baas en een liter motorolie staan nog op het lijstje! Dan pik ik Manon op en zijn we toch echt helemaal klaar voor deze geweldige zomer. Ik beloof  om een toffe actuele blog bij te houden en zal jullie jaloers maken met kekke (STRAND)foto’s. Het enige wat ons nu nog rest is een coole hashtag. Wat denken jullie van #cabriolo #hetgroteValrasavontuur of #okdoei? Suggesties zijn altijd welkom.

Nou salutjes! Tot in Valras Plage, dubbele-punt-streepje-haakje-sluiten. Ook wel lachende smiley :-)!