Tickettroubles of de kunst van het reis boeken

Gewoon weer een nieuwe oer-Hollands koude dinsdagochtend. Zelfs in mei kan er nog geen zonnetje vanaf. Na braaf een heel natuurkunde examen gemaakt en nagekeken te hebben, was het enige wat nog ontbrak een cijfer passend bij het aantal gehaalde punten. Dus volgens vast ritme start ik mijn computer op, voer m’n wachtwoord in, lach bij het zien van alle knaloranje vesten op mijn bureaublad achtergrond en open m’n mail. En daar wacht de verrassing: Camping gevonden.

Camping gevonden? Camping gevonden! Nadat mijn hart een sprongetje gemaakt heeft en ik een rondedansje realiseer ik me: Oh wacht, ik moet de mail natuurlijk ook openen…

Maar laten we bij het begin beginnen. Tijdens het trainingsweekend vertelde onze matchmaker Bart dolenthousiast dat hij een camping voor me gevonden had. “Het meisje dat er vorig jaar zat heeft er de zomer van haar leven gehad!” Nou geweldig natuurlijk, dus minstens even enthousiast vroeg ik welke camping het dan was. “Ehm, ja, dat weet ik even niet meer…” Oke, nou dat kan gebeuren. “En in welke streek ligt het ongeveer?” “Ehm, ja! Nee, ik ben het even vergeten.” Na lang graven in zijn geheugen kwam er uiteindelijk uit dat het ergens onder Bretagne moest liggen. Nog een hele reeks mogelijke campings over dus…

Dat mysterie is nu dus opgelost. Deze zomer ben ik te vinden op … *tromgeroffel* … camping La Roche-Posay Vacances, in het gelijknamige dorpje. Er is een golfbaan, een casino en een rivier die ruimte biedt voor diverse sportmogelijkheden. Naast de vele faciliteiten waarover het dorp beschikt is er ook nog eens een cosmeticamerk dat dezelfde naam draagt. Geruststellende gedachte: lelijk zal ik er niet worden.

Maar met het vinden van de camping ben je er nog niet, nee, in feite begint de ware uitdaging dan pas: het boeken van je reis. Natuurlijk was het onmogelijk om via NS Hispeed tickets te bestellen en het goedkoopste vliegticket kostte maar €648,- Een koopje dus.

Een dag later op het station wil het ook niet lukken: “Nee, tickets naar Frankrijk verkopen we niet.” Vreemd, want Hispeed zei toch echt: vraag op het station… “Ja, we hebben ze niet.” En nou ophoepelen! Ze zei het niet letterlijk, maar de toon was er zeker… Gelukkig zijn er altijd nog mensen die wel magische computerskills bezitten, en met een paar simpele kliks toverde mijn beste vriend in een keer de goeie tickets tevoorschijn. Inclusief 2 uurtjes vertoeven in Quartier Latin en Jardin du Luxembourg, Parijs. Daar zeggen we geen nee tegen natuurlijk!

Uiteindelijk 2 dagen, een tripje naar het NS-loket en vele doorverwijzingen later heb ik dan eindelijk de bevestigende mail dat de tickets op de post zijn. Vlekkeloze reisbestelling, nee, maar een ding is zeker, voor mij geen Hollandse vrieskou meer. Deze dame gaat 2 maanden naar de Franse zomerzon! Au revoir!