Top 8 bijzondere ervaringen als animator

Heb je een zomer gewerkt in een animatieteam op de camping? Dan herken je vast wat mijn collega’s en ik voor idiote, bizarre en ontroerende dingen hebben meegemaakt tijdens onze zomers in het buitenland. De top bijzondere ervaringen!

Vera: Fanclub
Ik was nog geen twee seconden op de camping voor mijn eerste zomer animatiewerk. Er kwam meteen al een kindje aan met een beschilderde steen. ‘Voor jou gemaakt!’ zei ze… Dat was het begin van mijn rockstar-gevoel.

Ilse: Groepsknuffel
Op mijn camping deden we elke vrijdagavond de miniclubshow. En deze avond was mijn laatste keer: de volgende ochtend moest ik met het vliegtuig terug naar Nederland. Aan het eind van de show riep mijn collega me nog een laatste keer het podium op en vertelde ze het publiek dat dit mijn laatste avond was. Iedereen klappen, superleuk. Maarrr als verrassing kwamen alle kinderen uit de miniclub (meer dan 50!) het podium opstormen om me een groepsknuffel te geven!

Tim: Jarig op de camping
Ik ben jarig in augustus, midden in het seizoen dus. Tijdens mijn eerste zomer animatiewerk hebben we, in the middle of nowhere, een jachthut kunnen regelen. Al het campingpersoneel, de baas en zijn hele familie kwam: we hebben tot zonsopgang keihard gefeest! Een verjaardag om nooit te vergeten…

Richard: Hoe moeilijk kan het zijn?
Tijdens mijn zomer animatiewerk was ik sportanimateur, twee meiden deden de miniclub. Dat ging prima: voetbaltoernooitjes, wandelingen, waterpolo en natuurlijk Pétanque! Halverwege de zomer stelden mijn collega-animatrices voor om de rollen om te draaien: zij de sport, ik de miniclub. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou: supermoeilijk! Na 5 minuten waren de meeste kinderen al klaar met mijn opdracht: een kleurplaat maken. I know… Toch leerde ik die week hoe improvisatie, creativiteit en een goede voorbereiding kunnen helpen. Het was zo leuk dat sommige kids het zelfs jammer vonden dat de meiden het weer van me overnamen!

Jeroen: Bots
Mijn eerste seizoen begon meteen goed: ik mocht mijn tassen wel met het golfkarretje naar de stacaravan brengen. Gaaf! Dus, spullen er in, sleutel omdraaien en gas! Jammer genoeg stond het golfkarretje in z’n achteruit en reed ik dus volgas tegen een geparkeerde auto aan.

Bart: Vaste gasten
Eerst ergerde ik me er groen en geel aan: vaste gasten die al 100 jaar op hun vaste plek staan, en zich óveral mee bemoeien. Wie is hier nou de animateur, dacht ik… Na een potje omdenken kwam ik er achter dat je eigenlijk heel veel aan die stamgasten hebt: ze weten ook echt heel veel. En als je vriendjes met ze wordt, kan je ze overal voor gebruiken: van ‘hoe houd ik de scores bij én blijven de Fransen tevreden tijdens Pétanque’ tot ‘leuk, die avondwandeling, maar ik heb geen idee of ik goed loop’. De vaste gasten hebben me heel vaak uit de brand geholpen!

Demi: Kleine verpleegsters
Aan het eind van de zomer lag ik met koorts op bed in m’n tent. Gelukkig waren er heel veel lieve miniclubkindjes die voor me gingen zorgen: mijn nagels lakken, doekjes op m’n hoofd leggen, maar ze kwamen ook soep brengen en ’s avonds mocht ik mee-eten bij heel lieve mensen. Inmiddels ben ik beter!

Mitchel: Tranen
Ik ben niet zo snel emotioneel, maar mijn tweede zomer werkte ik op een kleine camping in de Gorges du Verdon. De familie die de camping runde, werd mijn tweede familie: toen ik na zes weken dus naar huis moest vloeiden de tranen rijkelijk! Mijn nieuwe Franse moeder, die schattige oma en het meisje (de dochter) waarmee ik de hele zomer samen werkte en in m’n vrije tijd mee optrok: ik moest ze achterlaten. Gelukkig bestaat afscheid nemen niet en heb ik ze afgelopen zomer weer mogen knuffelen!

Heb jij ook van die mooie herinneringen aan animatiewerk? Laat het horen in de comments op facebook of hieronder!