Trial and Error

Lieve mensen,
Het is een hele tijd geleden dat ik op deze plek iets heb geschreven en dat is uiteraard niet zonder reden. Het avontuur dat ik aan wilde gaan door de zomer door te brengen op een van de allerleukste campings van Frankrijk is voor mij net iets anders afgelopen dan voor vele anderen.

Dat Frankrijk nog steeds een wereld vol wonderen is, dat moge duidelijk zijn. Wat een prachtig land is het toch ook, met al die Fransen die vrolijk de oren van je kop ratelen. In de hoop dat je alleen al door hun enthousiasme spontaan vloeiend Frans begint te spreken. Denk ook aan de kilo’s eten op een totaal on-Nederlands tijdstip, het lekkere weer en de ontzettend lieve kinderen en bijpassende ouders. Daar kan geen misverstand over bestaan.

Ik besloot mijn avontuur eerder te beëindigen.

Voor mij bleek het avontuur echter op een totaal verkeerd punt in mijn leven te komen. Dat klinkt lekker dramatisch, maar ik ben bijna psycholoog, dus het mag. In je eentje kunnen gedachten altijd een eigen leven gaan leiden en dat is nou precies waar ik niet zo goed in ben: teveel nadenken en malen. Als je dan al niet helemaal lekker in je vel zit, dan is dat niet wat je nodig hebt. En dus heb ik na heel veel pijn en moeite besloten om mijn avontuur eerder te beëindigen.

Het gaat er om hoe je weer opkrabbelt en op welke manier je besluit verder te gaan.

Of ik er spijt van heb gehad dat ik ben gegaan? Geen seconde. Echt. Want in die weken dat ik er wel was heb ik zo ontzettend veel over mezelf geleerd. Ik leerde wat ik wel wil en kan en wat niet, en dat het prima is om in je eentje eens iets te gaan proberen. Want dat is het, proberen. Soms probeer je iets en ga je heel hard op je spreekwoordelijke bek, maar het gaat er dan om hoe je weer opkrabbelt en op welke manier je besluit verder te gaan.

Kortom: ik had dit korte avontuur voor geen goud willen missen, en als je nou enorm aan het twijfelen bent om op die trein naar het leukste weiland in Alkmaar te springen, dan zeg ik: doen! Het zal je enorm laten groeien als persoon, je wordt geadoreerd door alle lieve kinderen en soms zelfs door hun ouders, en daarbij werk je ook nog eens in het zonnetje. Beter dan dat wordt het bijna niet. En als je dan een keer figuurlijk óf letterlijk op je bek gaat, dan mag je me altijd een berichtje sturen. Daar ben ik inmiddels (bijna) psycholoog voor.

Heel veel liefs,

Eline