Veiligheid op de camping

Als je animatrice bent op een camping kom je veel leuke dingen tegen. In de afgelopen drie zomers die ik in Frankrijk heb mogen werken was dit gelukkig ook veel het geval.  Maar het kan jammer genoeg ook dat er minder leuke dingen gebeuren tijdens jouw activiteiten op de camping. Denk daarom altijd: veiligheid voortdurend voorop! 

De zoektocht naar Engels sprekende artsen

In mijn allereerste week in Frankrijk bijvoorbeeld, er was toen een familie waarbij een van de familieleden een psychose kreeg. Ik werkte toen in de Vendée en er moest een Engels sprekende arts gevonden worden om te bepalen of transport naar Nederland mogelijk was per ambulance. Die was er simpelweg gewoon niet, wat ik best wel vreemd vond in zo een toeristische plek. De receptie stuurde mij er maar op af om te checken wat er aan de hand was. Ik dus met mijn woordenboek Nederlands-Frans onder de arm weer terug naar de receptie om verslag uit te brengen. Mijn Frans was toen nog helemaal niet okay en ik wilde het natuurlijk wel goed kunnen vertellen.

Op mijn tweede camping viel er een meisje op de trampoline waarbij zij haar enkel brak. Ze moest naar het ziekenhuis, haar ouders spraken geen Frans en door de stress ook amper Engels waardoor er werd gevraagd of ik mee wilde gaan als tolk. Een vreemde situatie, ze werd opgehaald door de vrijwillige ambulance. Wat in de bergachtige gebieden wel vaker het geval is bij situaties die geen spoed hebben. We kwamen op de kinderspoedeisendehulp waar de anamnese mevrouw helemaal in de stress raakte bij de binnenkomst van Nederlanders. Ik ben vervolgens het hele ziekenhuis door gelopen om stickers met de naam van het meisje te laten printen voor eventuele laboratorium buisjes en een armbandje. Gelukkig was het redelijk “mooi” gebroken en mocht ze gelijk weer mee terug naar de camping.  Ondanks dat ik tijdens de tijd in het ziekenhuis best wel rustig ben gebleven, gierde de zenuwen door mijn lichaam. Ik heb wel gemerkt dat mijn Frans echt duizend malen beter was door de adrenaline.

Wat kan je doen?

Wat ik in de afgelopen jaren heb gemerkt is dat Fransen en Nederlanders in veel opzichten verschillen. Een van deze dingen is dat Nederlanders al gauw een “kusje erop” geven als een kindje valt of overstuur is. Fransen kunnen aan de ene kant je al heel snel ergens voor naar de dokter sturen. Terwijl ik ook heb meegemaakt dat een meisje met een gebroken pols met een paracetamol terug naar bed werd gestuurd omdat het ziekenhuis te ver weg was en de arts niet zo goed begreep wat er aan de hand was.  Mocht er wat met je aan de hand zijn en je durft niet zo goed zelf een dokter te bellen: ga dan naar de receptie, die mensen zijn er om je te helpen en spreken goed Frans waardoor ze de dokter misschien wat beter kunnen overtuigen van de ernst van de situatie.

Gelukkig gebeuren echt heftige dingen bijna niet maar het aller belangrijkste in zo’n situatie is dat jij rustig blijft.  Zorg dat bij de activiteiten een EHBO-doos aanwezig is voor het plakken van pleisters en kleine andere dingen. Zorg ook altijd dat er een telefoon aanwezig is voor noodgevallen, 112 is een Europees hulpnummer en in Frankrijk ook de plek om een ambulance te bellen. Ligt bij zo een situatie ook altijd de receptie en de mogelijke leidinggevende in en mocht de gast alleen zijn, zorg dat de familie erbij wordt gehaald.  Laat het slachtoffer nooit alleen, maar vraag in dat geval iemand anders dit te doen. Je doet veel rare dingen tijdens je werk als animateur. Zo stond ik tijdens mijn tweede zomer in een dinopak op een elektrische step. Zo lang je altijd bedenkt dat de veiligheid van jouw gasten en jezelf altijd voorop staat, moet het goedkomen.