Veiligheid Voortdurend Voorop!

Het meest belangrijke motto wat ik op het trainingsweekend van Team4Animation heb geleerd is toch wel ‘Veiligheid Voortdurend Voorop!’. Bij alles wat je doet moet je namelijk rekening houden met de veiligheid van de kinderen, maar ook van jezelf! Helaas heb ik inmiddels ervaren dat dit in de praktijk soms iets moeilijker is dan dat je van te voren denkt.

Sinds één week is de camping namelijk volgeladen met kleine kinderen en het is dan soms lastig om iedereen in de gaten te houden. De ellende begon met een jongetje die vijf keer werd gestoken door een wesp! Gelukkig kwam zuster Eline snel aangerend met zo’n zuigapparaatje en een grote stapel pleisters. Later die week gingen we in een speeltuin spelen en ik hielp de kinderen op het apenrek. Een klein meisje zei: ‘Ik kan het wel alleen’. Ik had hier weinig vertrouwen in en hield haar daarom losjes vast. Helaas was ik toch te laat om haar op te vangen en lag ze huilend op de grond. Samen naar mama gelopen en gelukkig kwam ze de volgende dag weer vrolijk naar de miniclub.

Bergen beklimmen
Als animatrice voel ik mezelf ook weer kind en dat gaat helaas gepaard met de nodige pijntjes. Zo heb ik op mijn tweede vrije dag de berg ‘Rocher’ beklommen. Hierbij moest je op de rotsen klimmen met gevaar voor eigen leven. Helaas viel ik een stukje naar beneden, waardoor ik een dikke schram op mijn knie kreeg. Dat stelt alleen nog niks voor bij wat er daarna gebeurde.

Toen schoot de vlam in de pan.

Mijn mede animator en ik hadden een pan olie op het vuur gezet om patatjes te maken. We waren buiten gaan zitten om te wachten, maar op een gegeven moment rook ik een hele rare geur. Ik keek naar het fornuis en er kwamen opeens rookpluimen uit de pan! We liepen er naartoe en het enige wat ik dacht was: ‘Die pan moet naar buiten!’. Daarom pakte ik handschoenen en liep weg met de pan. Helaas had ik niet nagedacht over de combinatie van rook en zuurstof, waardoor de vlam in de pan schoot. Snel gooide ik de pan naar buiten, maar het was al te laat. Gevolg: een dikke brandplek op mijn linkerarm en een rechterarm zonder haar. Ik moest naar het zwembad om er brandzalf op te doen, maar dat was niet zo goed idee. Het brandalarm ging af en binnen 2 seconden stond het halve zwembad om mij heen. Daarna werd er besloten dat ik naar het ziekenhuis moest.

Huisartsbezoek
Dit ging echt op zijn Frans. Aangekomen in het ziekenhuis met een ambulance en sirenes, gingen we meteen weer weg. Eric vond namelijk dat we te lang moesten wachten. We zouden naar een huisarts in Roquebrune-sur-Argens gaan, maar eerst maakten we nog even een tussenstop bij een bouwmarkt??! Jahoor, geen probleem! Toen we eenmaal na 5 uur bij de huisarts aankwamen, bleek het gelukkig allemaal niet zo erg als we dachten. Wel zit ik een week lang in het verband en mag ik niet zwemmen. Na dit avontuur dacht ik toch wel dat alle ongelukken geweest waren, maar helaas!

Pannen…
Op mijn derde vrije dag zou ik met mijn zus en haar vriend, die op een camping dichtbij staan, naar Port Grimaud gaan. Na een gezamenlijk ontbijt vertrokken we. Na 15 minuten stonden we stil op de weg. Ik begon net een verhaal over Loïs, die bijna een auto-ongeluk had gehad en op dat moment kregen wij een hele harde klap! Weer een Franse die niet oplet in de auto.. We hadden een kettingbotsing van 3 auto’s, waarvan wij de middelste waren. Gelukkig mankeren we allemaal niets, alleen is de auto waarschijnlijk total loss. Die staat nu eenzaam tussen allemaal Franse wrakken bij de ‘Depannage’.

Ik hoop dat alle pech nu wel echt voorbij is, want ik moet nog 6 weken. Een tip wil ik jullie wel meegeven, ook al ben ik er zelf niet zo goed in. Let altijd op de veiligheid, van jezelf en anderen! VVV: VEILIGHEID VOORDUREND VOOROP!