Vervroegd einde van Campix

"Wat?!! Lees ik dat goed?!!". Ja jammer genoeg wel. Mijn avontuur hield er iets eerder mee op dan de gehoopte zes weken, maar niet op de manier zoals je had verwacht. Lees gauw verder en je komt erachter waarom mijn einde iets eerder is gekomen op de camping dan dat gepland was.

Contracten en mails

Ik had week 5 nog niet omgegoten in Blogg of ik ontving de ene na de andere mail. "Timo, je periode zit er bijna op op de camping, wil je dit evaluatie formulier invullen", was de eerste mail die op de woensdag was verstuurd en een andere mail vertelde: "Hey Timo, vergeet niet om dat formulier in te vullen hè!". Aldus e gingen een aantal alarmbelletjes rinkelen bij mij. Ik was er toch echt van verzekerd dat ik zes weken werkte op de camping en niet vijf. Dus we zijn maar eens eventjes alles na gaan lopen en ik werd nergens wijs uit. Aldus belletje #4 naar het hoofdkantoor. Na wederom een gezellige babbel met Denise kwamen we erachter: ik had inderdaad een contract van vijf weken en niet van zes. Hmmm, ik had mij die laatste week iets anders ingepland, immers ik had al een hele planning gemaakt met allemaal activiteiten zoals ik normaal doe.

Nadat we alles door hadden gegeven aan de eigenaar zei de goede man: "Nou dan betaal ik je toch gewoon die dagen zo uit!". Aldus we hebben nog welgeteld twee dagen doorgewerkt. Weliswaar waren de enige activiteiten die door gingen de mini-disco met één trouwe fan en de aqua gym. Dus tja deze laatste twee dagen stonden naast dit allemaal helaas ook in het thema van spullen weghalen, posters van de muren trekken en het kantoor en alles opruimen. Ondanks dat de rust me heerlijk leeg, gleed er toch echt *Snik* een traantje over mijn wang. Dit betekende dan écht dat er een einde aan zat te komen. Dus na alle knutselwerkjes ceremonieel te hebben weggegooid, de spullen opgeruimd en nog veel meer zaken, begonnen we alvast aan de koffer met de eerste dingen in te pakken; voornamelijk vuile was!

Dus dan zit je op een gegeven moment te bedenken met wat je dan gaat doen deze laatste week. Iedere week had ik mensen verteld om naar het Chateau van Chantilly te gaan, een dorpje hier tien kilometer verderop, dus drie keer raden wat ik heb gedaan. Juist ik ben daar naartoe GELOPEN. Er zou namelijk een heel mooi pad zijn die je kon bewandelen, maar deze heb ik nooit gevonden. Oftewel, we zijn langs de weg gaan lopen. Dus toen we eenmaal daar aankwamen in Chantilly, was het nog een geheel gedoe om bij het chateau te geraken. Na 45 keer om hulp te hebben gevraagd was het dan ook gevonden.

Maar man, wat een chateau was dat! Het was écht een mini kasteel. Het had maar een "kleine" tuin en overal in de chateau was goud, zilver en marmer in overvloed. Er was ook zoveel te zien: Zilverwaren van driehonderd jaar oud, schilderijen galerijen van een gymzaal lang, glas in lood ramen tot vijftig meter hoog en nog veel meer van dit soort juweeltjes voor het oog. Al met al, na twee-en-halve uur te hebben rondgelopen in de chateau, ben ik de tuin gaan verkennen. Dit leidde erop dat ik nog eens twee uur bezig was met verkennen. Hierna volgde nog een dressuur les van de paarden acedemie die bij de prijs inbegrepen was, (Ja ik weet het, dit is écht Nederlands) mocht ik weer terug naar de camping lopen. Het gevolg was dat ik gesloopt was.

Parijs

Op de woensdag ben ik richting Parijs gegaan, want tja, ik had toch tijd over zegmaar! Dus 's ochtends op om 7 uur om de trein te pakken richting Parijs en hier heb ik wederom mijn ogen uitgekeken. Drie jaar geleden was ik al in Parijs geweest met de school, maar als je dingen op je eigen snelheid kan onderzoeken is dat toch wel heel erg fijn. Dus we zijn eerst naar de Eiffeltoren gegaan, waarna de reis vervolgd werd naar de Notre Dame. Hier ben ik niet één, niet twee, maar drie keer gecontroleerd! Achja hoort erbij denk ik dan maar. Hierna kwam ik bij de Bastille, wat op zijn beurt weer gevolgd werd door Centre Pompidou. Hier hebben we eventjes wat souvenirtjes ingeslagen en dan ook echt de toerist uitgehangen.

Wie dacht dat hier de reis ophield, heeft het mis. We waren pas halverwege en we zijn nog even de hele Champ se Lychee afgelopen en op het eind wachtte de L'arc de Triomph op mij, met zijn hele lange rij..... Die heb ik dus eventjes overgeslagen en ik ben als alternatief maar even langs Moulin Rouche gelopen, die snel gevolgd werd door de Sacre Coeur om gereinigd te worden van al het ongoddelijke dat ik had gezien in de straat van de vorige halte. Hierna mocht ik weer de hele berg aflopen naar beneden op zoek naar een restaurantje dat geschikt was voor mij. Op zoek naar een Thai, Chinees of een Japans restaurant dus.

Dus we lopen de eerste beste chinees restaurant binnen en we hebben het scherpste bestelt van de kaart. Ik nam een hap en........ Niks. Dus ik vraag of ik echt wel het scherpste had gehad en dat klopte. Nou ik moet ook zeggen, het was zo op en naar mijn mening totaal niet scherp. Dus de mensen waren enigszins verbaasd dat ik het weg kreeg en die zeiden: "wacht maar even.". Dus 5 minuten later kreeg ik een tweede bord geserveerd. "Deze is van het huis, krijg je dit ook op?". Little did they know, dat ik heel erg scherp eet, maar dan ook écht heel erg scherp. Dus dit ging ook zonder problemen naar binnen en ik heb nog nooit mensen zo verbaasd zien kijken. "Voelt u dan helemaal niks?!!". "Nouja, het tintelt een beetje, maar dat is ook alles.". Dus nadat ik had afgerekend liet ik de al verbaasde Chinezen in nog meer verwarring achter. "Zei die toerist nou echt in het Chinees tot ziens en bedankt? Hij sprak niet eens volmondig Frans, maar wel met een zwaar accent". Heerlijk om mensen zo in de war te brengen.

Rara waar is dit?

Dus zoals je kan lezen is deze laatste week goed ingevuld. Maar nog niet getreurd, dit wil namelijk niet zeggen dat ik klaar ben met bloggen. Mijn trein vertrekt aanstaande dinsdag pas en tot die tijd staan er nog een paar activiteiten gepland: een feest van een schoonmaakster hier en Disneyland Parijs. Hier komt nog een blog van online, die waarschijnlijk gecombineerd gaat worden met mijn terugreis. Dus tot die tijd mag je nog even op het puntje van je stoel blijven zitten en ik je je dan weer terug.