Verwachtingen

Al sta ik al bijna in de startblokken om te vertrekken naar Oostenrijk voor een weekje wintersport, ik schrijf toch nog even deze blog. Dit wordt mijn allereerste keer. Vol verwachtingen kijk ik ernaar uit. Ik denk terug aan de zomer, voordat mijn grote avontuur begon. Toen zat ik ook nog vol verwachtingen over wat me allemaal te wachten stond.

Droom

Eigenlijk heb ik animatiewerk altijd al eens willen doen. Al ging ik vroeger niet veel naar campings waar animatie aanwezig was, ik heb wel mijn hele leven elke zomer gekampeerd. Ik had altijd al veel bewondering voor meiden en jongens die animatiewerk deden. Zij leken zo leuk, gezellig en gelukkig. Stiekem keek ik altijd een beetje tegen ze op. Ik had dus altijd al in mijn hoofd zitten dat ik animatiewerk wilde gaan doen. Maar eerlijk is eerlijk, ik was vroeger best wel een verlegen meisje (af en toe nog steeds). Dat ik dat werk dan ook echt zou gaan doen, had ik niet durven dromen een paar jaar geleden.

De beslissing

Dan is het moment daar, de beslissing om toch te gaan solliciteren. Simpelweg omdat ik het zo suf vind iets niet te doen omdat je het eigenlijk niet zo goed durft. Dan is het superfijn als je een mailtje krijgt dat je op sollicitatie gesprek mag komen! Snel pakte ik mijn Franse middelbare schoolboeken erbij en begon krampachtig nog wat Frans op te halen. Dan was het moment daar, de sollicitatie. En zenuwachtig dat ik was… Uiteindelijk was het eigenlijk alleen maar heel gezellig en enthousiasmerend. En dan is het afwachten geblazen.

 ‘De mail’

Ik weet nog dat ik in de trein zat en een mailtje kreeg,  ik schreeuwde: ‘JA!, IK BEN AANGENOMEN’! Waarop de hele trein zich omdraaide en zich afvroeg welke idioot er nou weer in de trein zat. Wat was ik blij! En daar ging ik dan op naar het trainingsweekend in het verre zuiden van Nederland. En ik kan je vertellen, ik heb nog nooit zo’n leuk en leerzaam weekend weg gehad. Want wat heb ik daar al veel geleerd en plezier gehad. Dit maakte dat ik eigenlijk al direct mijn spullen wilde pakken en naar Frankrijk wilde vertrekken. Helaas, ik mocht nog negen lange weken wachten…

Verwachtingen

Toch had ik bepaalde verwachtingen van de zomer. Er spookte van allerlei vragen door mijn hoofd: ‘hoe zal het zijn? Wie worden mijn collega’s? Wat voor camping zou het worden? Zullen mijn campingbazen wel aardig zijn?’ Ook had ik natuurlijk verwachtingen over het animatiewerk. In mijn hoofd zag het eruit als een groot feestje. Lachen met de kinderen, dansen, musicals doen, in ‘the picture’ staan. Ik zag het al helemaal voor me.

Realiteit

En nu vragen jullie je natuurlijk af, zijn die verwachtingen waargemaakt? Ik kan jullie vertellen, die verwachtingen zijn meer dan waargemaakt. Ik had een perfecte match met camping ‘l’Hirondelle’. De campingbazen en collega’s waren super tof! De kinderen die ik mocht animeren waren stuk voor stuk schatjes (af en toe).  En het werk als animatrice, ja… alles wat ik verwachtte is waargemaakt. Het was ook echt één groot feest. Alleen was ik een dingetje vergeten. Dat achter al die verwachtingen natuurlijk ook nog een realiteit zit. Namelijk dat het eigenlijk gewoon echt keihard werken is. Heel veel uitrusten zit er niet voor je bij als animatrice. En geloof me, af en toe zit je er ook echt even doorheen.  Maar ik moet toegeven ik ben met meer energie dan ooit thuis gekomen vanuit Frankrijk. Telkens als ik aan deze zomer terug denk krijg ik weer energie en super veel zin om terug te gaan! Dus ja, mijn verwachtingen zijn zeker waargemaakt!